نزاع رسانهای از منبر تا اینستاگرام!/ امکانسنجی نذرهای هدفمند در مراسم مذهبی!
اختصاصی وقایع روز؛ با گذشت چند روز از دعوای کریمی – معاونیان و هتاکیهای دوطرفه، اکنون اندکی آرامش برقرار شده و فرصت خوبی است این نزاع رسانهای را بدون جانبداری بررسی کنیم و ببینیم کدام راست میگوید و کدام نه و شاید هم هر دو اشتباه میکنند!
ماجرا با یک وضعیت اینستاگرامی از علی کریمی آغاز شد. او نوشته بود: «میلیاردها تومان خرج نذری میکنیم و در پایان آرزوی شفای بیماری را داریم که به خاطر نداشتن پول درمان، میمیرد» بعد از انتشار این وضعیت حامدرضا معاونیان، منبری معروف مشهد در جلسه عزای امام حسین علیه السلام و بر فراز منبر به آن واکنش نشان داد. او کریمی را با الفاظی، چون نادان، احمق و ... خطاب کرد و گفت: «ما برای شفای بیماران سفره پهن نمیکنیم. این نذریها به خاطر محبت به خاندان پیامبر است. اگر بیماران را شفا دادند که بسیار عالی و اگر هم ندادند باز هم گلهای نداریم.»
واکنش تند این خطیب با واکنش متقابل علی کریمی مواجه شد و او هم الفاظی برابر با آن چه خطیب گفته بود به او تحویل داد! در این باره نکات زیر گفتنی است:
۱. نذری دادن با کمک کردن به فقیران و بیماران بینوا، منافاتی ندارد. چه بسیار هیئتهایی که در انتهای مراسم پول جمع میکنند برای مستمندان و چه بسیار هیئتهایی که سفرهشان برای فقیران پهن است و آنان به برکت دستگاه سید الشهدا، گاهی طعم غذاهای دور از دسترسی، چون گوشت و مرغ! را میچشند.
۲. علی کریمی احتمالا منظور بدی نداشته است. عکسهای حضور او پای دیگ نذری در سالهای پیش خود گواه همین مسئله است. شاید خواسته بگوید میتوان نذریها را هدفمند و در راههای نیک دیگر هزینه کرد. البته لحن و جملهبندیاش طوری است که انگار از بیخ و بن با نذری مخالف است. او در این زمینه کسی را نباید ملامت کند جز خودش که امیر مومنان فرمود کسی که خود را در موضع تهمت قرار میدهد نباید کسی را که به او بدگمان میشود سرزنش کند.
۳. بر فرض علی کریمی مخالف دستگاه سید الشهدا و عزاداری باشد – که نیست – آیا راه مقابله با یک وضعیت اینستاگرامی، فحاشی و بددهنی بر فراز منبر رسول خداست؟ آیا نمیشد با لحنی ملایمتر و همراه با احترام و تکریم، سخن نادرست را نقد کرد و دلیلش را به چالش کشید و روشنگری کرد؟ همانگونه که اگر زنان پیامبر کار زشتی کنند از کار زشت مردم کوچه و بازار زنندهتر است، بددهنی و فحاشی اگر از سوی روحانیت باشد زشتتر و ناپذیرفتنیتر است و البته اثر بدش ماندگارتر!
۴. این ماجرا سر یک زخم کهنه را هم باز کرد. زخم ناروا بودن نقد دستگاه عزاداری سید الشهدا علیهالسلام. در سالهای اخیر – و هر چه جلوتر آمدهایم اوضاع بدتر شده – عدهای از مداحان، خطیبان، سینهزنان و گریهکنان پشت سر امام حسین پنهان شده و راه را بر نقد و اصلاح دستگاه عزای ایشان بستهاند. بعضی از این عزیزان، سوگواری برای امام حسین را مساوی با خود ایشان میدانند و چون امام، عاری از خطاست دستگاه منتسب به او را هم خطاناپذیر میدانند و هرگونه نقد و نصیحتِ مشفقانه یا مغرضانه را به تندی سرکوب میکنند و در این تقابل، هیچ خط قرمز اخلاقیای را به رسمیت نمیشناسند.
اگر از سوی این جماعت به بیاعتقادی و دشمنی با دستگاه سید الشهدا متهم نشوم میخواهم بگویم میتوان برای نذریها طرحی نو در انداخت و کارهای دیگر کرد. مثلا هیچ لزومی ندارد مسجدِ منطقه مرفهنشین هر شب شام بدهد. میتوان هزینه شامِ این مساجد و هیئتها را در مناطق فقیرنشین توزیع کرد. میتوان در شبهای محرم، پویشِ «جهیزیههای حسین» راه انداخت و به صدها هزار دختر عقدبسته که به خاطر فقر نمیتوانند به خانه شوهر بروند جهیزیه داد و زندگیشان را سامان بخشید. میتوان پویش «شفای عباس» راه انداخت و با پول پذیراییهای مفصل برخی هیئتها، داروی بیماران خاص را خرید و اشکی از گونه بچههای دردمندشان برداشت. اثر تربیتی «جهیزیه حسین» و «شفای عباس»، اگر از قیمه و قرمه تاسوعا و عاشورا بیشتر نباشد کمتر نیست.
۵. ممکن است بگویید بند چهار با یک منافات دارد. خیر، بند یک مربوط به هیئتهای مناطق فقیرنشین است و بند چهار مربوط به هیئات مناطق متوسط و مرفه. اگر میخواهیم غذای متبرک به مردم بدهیم چای و قند و آب جلسه امام هم متبرک است و به اندازه قیمه و قورمه و زرشکپلویش شفابخش. اما اگر بنا بر رقابت با دیگر هیئتها بر سر کیفیت غذاست آن سخن دیگری است.
۶. شیعه به اندازه کافی دشمن دارد و دشمنانش هم به اندازه کافی پول و رسانه و انگیزه برای زدنش. بهتر است بر سر مشترکاتمان وحدت داشته باشیم و اختلافات را با منطق و عقلانیت حل کنیم. وقتی مسلمانان با اهل کتاب به وحدت فراخوانده شدهاند جایگاه همکیش مشخص است. هر چه باشد اختلاف کریمی – معاونیان از مسلمان – مسیحی بیشتر نیست!
گفتنی است که در نهایت علی کریمی با انتشار متنی از «عزاداران واقعی امام حسین ع» عذرخواهی کرد و نوشت: «حسینی بمانیم حسینی و حسینی زندگی کنیم»
نویسنده: علی بهاری (دانشآموخته خارج حوزه علمیه و کارشناس ارشد فلسفه دین)
ای کاش ازشما بیاموزنداین رفتارومنش دینی را.
روحانيت نماد ارتباط با خدا و روحانی نماد عارف دل سوخته است ودرشان روحانيت عزیز نيست که از الفاظ تند و نامهربانانه استفاده کند روحانيت نماد گذشت و سعه صدر پيامبر و کرامت مولا علی(ع) است از ايشان توقع سعهصدر علوي در ميان مردم مسلمان ایران هست نه اقدام به بگو و مگو و جر بحث ایشان بايد جاذبه علی و پیامبر را داشته باشند تا حتي مخالفان دين را هم جذب کنند چه برسد به شخصيت محبوبی مثل علي کريمي. ایشان بايد با امثال علي کريمي پدرانه و مهربانانه برخورد میکردند
اونی که از جیب من و شما خورده و میخوره علی کریمی نیست
اون کسی هست که به بهانه ی حضرت امام حسین اسوه ی آزادی و مردانگی
و پشت تریبون نمادیش ریا رو پیشه کرده و روی مخ امثال شما راه میره
رافت وعطوفت در بدیهیات معنا ندارد،کسی که میلیاردها تومان پول میگیره،به خاطر هیچ،به نظر شما چه خدمتی به این مملکت کرده،چه دردی دوا کرده،کدام مشکل علمی واعتقادی رو حل کرده،حالا میاد اظهار نظر میکنه وتوهین میکنه،آقای کارشناس ارشد فلسفه دین،این مسایل که آقا بهش توهین کردن هیچ جای مسامحه ندارد،برای همه روشن است مثل روز،دیگر توهین کردن معنا ندارد،شما نگاهی به زندگی این جماعت سلبریتی کنید،با سگ و... ارتباط دارند بعد میان در مورد مسایلی حرف می زنند که شانیت آن را ندارن.به این قضیه نگاه کنید وقتی شخصی به امام علی علیه السلام توهین کرد،برخورد سلمان فارسی علیه الرحمه با آن شخص ببینید متوجه امر خواهید شد،الان هم ما توهین به دستگاه امام حسین رو ما توهین به خود حضرت می دانیم.
پس نویسنده بی خودی جو نده که اهانت شده بالا منبر رسول الله صلی الله علیه و آله...
مطلب بعد اینکه میگی جهزیه عباسی و حسینی:
باید گفت اگر اطعام تعطیل بشه آروم آروم مجالس سید الشهدا علیه السلام تعطیل میشه ، دشمن روش نمیشه بیاد از بیخ بزنه اول اطعام رو میزنه و بعد کلش رو میگره، همونطور که هر چی از ما گرفتن آروم آروم و به تدریج گرفتن.....
خلاصه حرف زیاده ولی نمیشه گفت فقط باید گفت علی کریمی که بچس هزاران نفر گنده تر از علی کریمی بهم کمک کنن نمیتونن خدشه ای به دستگاه سید الشهدا وارد کنن، خودشون نابود میشن.