سالروز درگذشت آیت‌الله مشکینی

۸ مرداد ۱۳۸۶: درگذشت آیت‌الله شیخ علی‌اکبر مشکینی

۱۳ سال پیش در چنین روزی، آیت‌الله شیخ علی‌اکبر مشکینی، ریاست مجلس خبرگان رهبری و رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در سن ۸۶ سالگی در بیمارستان بقیه الله دار فانی را وداع گفت. مرحوم مشکینی از تاثیرگذارترین روحانیون دوران مبارزات و از اولین اشخاصی بود که به نهضت امام راحل (ره) پیوست و یکی از امضاکنندگان نامه‌ی مشهور اعلام مرجعیت حضرت امام در سال ۱۳۴۲ بود.

 

علی‌اکبر فیض آلنی مشهور به علی مشکینی، در سال ۱۳۰۰ شمسی در روستای آلنی از توابع شهر خیاو اردبیل که بعد‌ها نام آن به مشکین‌شهر تغییر یافت، متولد شد. در جوانی عازم قم شد و در محضر درس بزرگانی همچون آیت‌الله العظمی بروجردی و آیت‌الله محقق داماد حاضر شد. مهم‌ترین فعالیت وی در این دوران، نوشتن نامه‌ای برای سازماندهی آموزشی در حوزه‌ی علمیه قم و اضافه شدن دروسی همچون اخلاق به برنامه‌های تحصیلی طلاب، خطاب به آیت‌الله بروجردی بود. این نامه به امضای بیش از ۲۰۰ طلبه و استاد حوزه رسید و سرآغاز تحولی بزرگ در حوزه‌ی علمیه قم شد.

آیت‌الله مشکینی پس از قیام ۱۵ خرداد، به جمع مبارزین علیه رژیم ستم شاهی پیوست. دوستی نزدیک وی با حضرت امام خمینی (ره) و نیز دیگر مبارزین، مبارزه‌ی علنی و خطبه‌های آتشین، موجب شد تا ساواک علاوه بر چندین مرتبه دستگیری، وی را سه بار تبعید کند. ابتدا به شهر ماهان کرمان، سپس به گلپایگان و در نهایت کاشمر. با این همه اما، این عالم بزرگ در هیچ یکی از سال‌های مبارزات، ذره‌ای از فعالیت‌های خود نکاست.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آیت‌الله مشکینی، به مبارزاتش برای تثبیت نظام ادامه داد. وی در بلوای حزب خلق مسلمان در منطقه آذربایجان حضور یافت. در جریان دستگیری فرزندنش که در عضویت و همکاری سازمان مجاهدین خلق (منافقین) بود، نامه‌ای به عنوان «سرپرست کمیته مرکزی انقلاب» نوشت و این اتفاق را طلیعه عدالت در نظام اسلامی و مسرت بخش توصیف کرد. پس از شهادت سید اسدالله مدنی، چند ماهی امامت جمعه شهرستان تبریز را برعهده گرفت؛ و بعد از آن به دستور امام خمینی راهی قم شد. با تاسیس مجلس خبرگان رهبری در آذر ماه ۱۳۶۰، آیت‌الله مشکینی به ریاست دوره‌ی اول این مجل برگزیده شد. ایشان در دوره‌های دوم، سوم و چهارم نیز مجددا در این سِمَت ابقا شدند.

 

علاوه بر مجلس خبرگان رهبری، آیت الله مشکینی سال‌ها ریاست جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم را نیز بر عهده داشت. وی که به همراه آیات عظام فاضل لنکرانی، جنتی، خزغلی، یزدی و آذری قمی از موسسین این مجموعه بودند، در دوران مبارزات نقشی بی‌بدیل در هماهنگی و انسجام مبارزات داشتند. جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم پس از انقلاب اسلامی نیز در نقش بازوی اجرایی امام راحل (ره) ایفای نقش کردند.

آیت‌الله مشکینی که پس از انتخاب مجدد به عنوان ریاست مجلس خبرگان در سال ۱۳۸۵، به بیماری دچار شده بودند، در تیرماه ۱۳۸۶ در بیمارستان بقیه الله بستری شدند و سرانجام در هشتم مرداد ماه ۱۳۸۶، این عالم بزرگ تاریخ تشیع دار فانی را وداع گفت. پیکر آن مرحوم پس از اقامه نماز به امامت آیت الله مکارم شیرازی، درحرم مطهر حضرت معصومه و در جوار قبور مراجع عظام تقلید آرام گرفت. به مناسبت رحلت ایشان مقام معظم رهبری و دیگر شخصیت‌ها و سازمان‌ها پیام تسلیت فرستادندو در سراسر کشور یک روز و در شهر قم دو روز عزای عمومی اعلام شد.

 

۲۹ جولای ۱۸۹۰: درگذشت ونسان ون گوگ

۱۳۰ سال پیش چنین روزی، ونسان ون گوگ، هنرمند بزرگ هلندی و یکی از تاثیرگذارترین نقاشان تاریخ، بر اثر شلیک تپانچه در ۳۷ سالگی درگذشت. ونسان وَن گوگ یا وینسنت ویلم فان خوخ یک نقاش پسادریافتگر هلندی بود که کار او تأثیر گسترده‌ای بر هنر سده ۲۰ میلادی داشت. در جوانی شیفته‌ی مذهب شد و تا سن ۲۸ سالگی، به تدریس و تبلیغ مذهبی مشغول بود.

 

ون گوگ که از بیماری روانی حاد اختلال دو قطبی و فشار سنگین روحی رنج می‌برد، تدریجا در شغل تدریس و نیز روابط اجتماعی شکست خورد و برای فرار از فشار‌های روحی‌اش، به نقاشی پناه آورد. او در ۲۷ سالگی نقاشی را آغاز کرد و در مدت ۱۰ سال بیش از ۹۰۰ نقاشی، ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ از خود برجای گذاشت. ون گوگ شیفته نقاشی از کافه‌های شبانه، مردم طبقهٔ کارگر، مناظر طبیعی فرانسه و گل‌های آفتاب‌گردان بود. مجموعهٔ گل‌های آفتابگردان او که تعدادی از آن‌ها از سرشناس‌ترین نقاشی‌هایش نیز به‌شمار می‌آیند شامل ۱۱ اثر است. خودنگاره‌ها و شب‌های پرستارهٔ وی از دیگر نقاشی‌های برجستهٔ او به‌شمار می‌آیند. جالب آن که در طول زندگی‌اش، تنها یک تابلو به نام «تاکستان سرخ» را فروخت و سایر آثارش تا سال‌ها پس از مرگش هرگز به نمایش در نیامدند.