بیست و چهارم مرداد در تاریخ / حماسه خونین پاوه و سالروز کامیکازه

۲۴ مرداد ۱۳۶۲ خورشیدی: آغاز اولین دوره مجلس خبرگان رهبری

در چنین روزی نخستین دوره مجلس خبرگان رهبری آغاز شد. انتخابات این مجلس در ۱۹ آذر ۱۳۶۱ برگزار شده بود که از میان ۱۵۶ نامزد انتخابات، ۸۲ نفر به عنوان خبرگان رهبری انتخاب شدند و چهار سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شروع به کار کردند. ریاست این دوره از مجلس خبرگان بر عهده‌ی مرحوم آیت‌الله مشکینی بود. این مجلس، تعدادی از مهم‌ترین اجلاس‌های تاریخ مجلس خبرگان را برگزار کرد. اجلاس اول ۱۹ آبان ۱۳۶۴ بود که در آن حسینعلی منتظری به عنوان قائم‌مقام رهبری انتخاب شد که بعد‌ها حوادثی پیش آمد که منجر به استعفای و عزل وی از قائم‌مقامی رهبری به دستور حضرت امام (ره) شد. اجلاس مهم دیگر، ۱۴ خرداد ۱۳۶۸، روز بعد از ارتحال بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی بود. در این اجلاس، خبرگان رهبری به اتفاق آرا حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای را به رهبری جمهوری اسلامی ایران برگزیدند.



۱۴ آگوست ۱۲۸۱ میلادی: نابودی ارتش مغول بر اثر طوفان در تهاجم به ژاپن

جنگجویان مغول از سال ۱۲۰۶ میلادی به رهبری چنگیزخان، چین، تمام آسیای مرکزی، خاورمیانه و حتی مناطقی از شرق اروپا را درنوردیدند و یکی از بزرگترین امپراتوری‌های تاریخ را تشکیل دادند. جانشینان چنگیز نیز سنت وی را حفظ کرده و همچنان به لشکرکشی به مناطق مختلف جهان ادامه دادند. با این حال، نه در دوران چنگیز و نه در دوران جانشینانش، مغول‌ها به سوی جزیره‌ی ژاپن در شرق نرفتند. پس از به قدرت رسیدن قوبلای خان، وی تصمیم گرفت تا با تصرف ژاپن، امپراتوری مغول را تا شرقی‌ترین نقطه‌ی جهان گسترش دهد. نخستین بار در سال ۱۲۷۴ میلادی، سپاهی ۳۳ هزار نفری از مغول‌ها و سربازان چینی، سوار بر کشتی به سوی ژاپن روانه شدند. با وجود پیشروی ابتدایی سپاهیان متجاوز، یک توفان شدید در دریا، موجب ناپدید شدن نیمی از سربازان مغول و شکست کامل آنان شد. هفت سال بعد از شکست در نبرد نخست و در سال ۱۲۸۱ میلادی، قوبلای خان، بار دیگر بر آن شد که به ژاپن حمله کند. اینبار سپاهی ۱۰۰ هزارنفری، بسیار مجهز و قدرتمند راهی دریا شدند تا به سواحل ژاپن برسند. سه روز پس از حرکت ناوگان مغول، در ۱۴ آگوست ۱۲۸۱ میلادی، باز هم توفانی عظیم، سپاهیان قوبلای خان را در هم شکست، به گونه‌ی که تقریبا تمام ارتش در دریا غرق شدند.

در فرهنگ ژاپن به این واقعه «کامیکازه» به معنای باد الهی گفته می‌شود. ژاپنی‌ها معتقدند که توفانی از جانب خدا، محافظ ابدی سرزمینشان است. به همین سبب، خلبانان انتحاری ژاپنی در جنگ جهانی دوم که با هواپیما، خود را به کشتی‌ها آمریکایی می‌کوباندند از نام کامیکازه استفاده می‌کردند.

 

۲۴ مرداد ۱۳۵۸ خورشیدی: حماسه خونین پاوه

در بیست و چهارم مرداد ۵۸ تجزیه‌طلبان احزاب کموله و دموکرات کردستان حرکت خود را به سمت پاوه و به‌منظور محاصره شهر آغاز کردند. با پیشروی مهاجمین به کوه‌های مشرف‌به شهر، آنان به تلمبه‌خانه آب شهر دست‌یافته و با تخریب تلمبه‌خانه آب آشامیدنی شهر نیز قطع گردید در روز ۲۵ مرداد ۵۸ در اولین دقایق بامداد ارتفاعات مشرف به شهر به تصرف مهاجمین درآمد. تا ساعت ۶ بامداد باند فرود هلی‌کوپتر شهر به دست مهاجمین افتاده، مهاجمین وارد شهر شده و به‌جز خیابان اصلی شهر اکثر مناطق را در دست داشتند. در این زمان چند صد نفر از نیرو‌های سپاه پاسداران و ژاندارمری، مدافعان شهر را تکشیل می‌دادند. با ورود شهید دکتر مصطفی چمران، ونیز ۸۰ نفر از نیرو‌های سپاه به فرماندهی علی اصغر وصالی، ورق در میدان نبرد بازگشت. مقاومت نیرو‌های مدافع شهر تا روز ۲۷ مردادماه ادامه داشت، تا آنکه حضرت امام خمینی (ره) در پیامی راهبردی، به ارتش فرمان داد تا برای بازگرداندن امنیت به پاوه، وارد عمل شود. بر طبق فرمان امام (ره)، تمام پادگان‌های ارتش و ژاندارمری موظف شدند بدون فوت وقت خود را به پاوه برسانند، ودر صورت تخلف از این دستور، با آنان عمل انقلابی صورت می‌گرفت. فرمان امام، موجب پایان قائله‌ی حزب کومله و دموکرات در پاوه و بازگشت امنیت به کردستان شد. امنیتی که با شروع جنگ تحمیلی ۸ ساله دیری نپایید.

 

 

 

 ۱۴ آگوست ۲۰۰۰ میلادی: تقدیس تزار نیکلای دوم توسط کلیسای ارتدکس روسیه

نیکلای رومانوف دوم، آخرین تزار روسیه از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۱۷ بود. شکست‌های روسیه در جنگ ژاپن و جنگ جهانی اول و نیز اوضاع نابسامان اقتصادی و اجتماعی آن کشور، موجب وقوع انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و برکناری نیکلای شد. نیکلای دوم و خانواده‌اش پس از کناره‌گیری از قدرت، چند ماه در دستان انقلابیون بلشویک اسیر بودند تا آنکه در ساعت ۰۲:۳۳ بامداد ۱۷ ژوئیه ۱۹۱۸ میلادی نیکلای دوم،  همسرش و هر پنج فرزندشان، به همراه پزشک خانوادگی و سه خدمت‌کار تیرباران شدند. گذشت زمان و فروکش شدن نظرات افراطی کمونستی در روسیه، فرصت را برای تجدید نظر در مورد تزارِ مقتول و خانواده‌اش فراهم آورد. در سال ۱۹۸۱ نیکلای دوم و خانواده نزدیکش از سوی «کلیسای ارتدکس در تبعید روسیه» جایگاه قدیسی یافتند و شهید شناخته شدند. پس از فروپاشی شوروی، در سال ۱۹۹۸ اجساد نیکلای و خانواده‌اش از خاک خارج شده و با احترام بر طبق آیین مسیحیان، در شهر سن‌پترزبورگ به خاک‌سپرده شدند. سرانجام در ۱۴ آگوست ۲۰۰۰ کلیسای ارتدکس روسیه آنان را قدیس شناخت.