امروز در تاریخ
3 شهریور ماه خورشیدی، مصادف با 24 آگوست میلادی: آنچه در تاریخ اتفاق افتاد.
۳ شهریور ۱۳۲۰: اشغال ایران توسط متفقین
با وجود اعلام بیطرفی ایران در جنگ جهانی دوم در ۹ شهریور ۱۳۱۸، اما اهمیت استراتژیک ایران در خاورمیانه، و نزدیکی پنهان رضاشاه با آلمانیها (که سنگ بنای آن قبل از آغاز جنگ گذاشته شده بود)، بیطرفی ایران را ناممکن نمود. پس از حملهی ارتش هیتلر به اتحاد جماهیر شوروی در ژوئن ۱۹۴۱ و اتحاد بریتانیا و شوروی برای مقابله با آلمان، توجه این دو کشور به ایران (به عنوان پلی مهم برای دسترسی به جنوب روسیه) جلب شد. به این ترتیب در ۳ شهریور ۱۳۲۰ خورشیدی، ارتش متفقین به بهانهی حضور کارشناسان آلمانی در ایران این کشور را اشغال کرد. در صبح این روز ابتدای ارتش سرخ از شمال و شرق کشور، وارد خاک ایران شدند و سپس نیروهای بریتانیایی نیز از جنوب و غرب حمله کردند و شهرهای سر راه را یکبهیک به سرعت اشغال کردند و هر دو به سمت تهران حرکت نمودند. ارتش ایران در این حمله کوچکترین مقاومتی از خود نشان نداده و به سرعت متلاشی شد. رضاشاه با فشار متفقین به خصوص بریتانیا سریعاً استعفاء داده و سلطنت را به پسرش واگذار کرد و به دنبال آن، ایران در ۱۷ شهریور ۱۳۲۲ به آلمان اعلان جنگ کرد. اشغال ایران توسط متفقین با پایان جنگ در سال ۱۳۲۴ از طرف بریتانیا به پایان رسید، امام ارتش سرخ شوروی پس از پایان جنگ نیز همچنان به امید روی کار آوردن یک حکومت کمونیستی در ایران به حضورش ادامه داد، هر چند که یک سال پس از خروج ارتش بریتانیا، روسها نیز پس از تحمیل یک قرارداد هفت مادهای در زمینهی اکتشاف نفت در شمال ایران، از این کشور خارج شدند.
با وجود اعلام بیطرفی ایران در جنگ جهانی دوم در ۹ شهریور ۱۳۱۸، اما اهمیت استراتژیک ایران در خاورمیانه، و نزدیکی پنهان رضاشاه با آلمانیها (که سنگ بنای آن قبل از آغاز جنگ گذاشته شده بود)، بیطرفی ایران را ناممکن نمود. پس از حملهی ارتش هیتلر به اتحاد جماهیر شوروی در ژوئن ۱۹۴۱ و اتحاد بریتانیا و شوروی برای مقابله با آلمان، توجه این دو کشور به ایران (به عنوان پلی مهم برای دسترسی به جنوب روسیه) جلب شد. به این ترتیب در ۳ شهریور ۱۳۲۰ خورشیدی، ارتش متفقین به بهانهی حضور کارشناسان آلمانی در ایران این کشور را اشغال کرد. در صبح این روز ابتدای ارتش سرخ از شمال و شرق کشور، وارد خاک ایران شدند و سپس نیروهای بریتانیایی نیز از جنوب و غرب حمله کردند و شهرهای سر راه را یکبهیک به سرعت اشغال کردند و هر دو به سمت تهران حرکت نمودند. ارتش ایران در این حمله کوچکترین مقاومتی از خود نشان نداده و به سرعت متلاشی شد. رضاشاه با فشار متفقین به خصوص بریتانیا سریعاً استعفاء داده و سلطنت را به پسرش واگذار کرد و به دنبال آن، ایران در ۱۷ شهریور ۱۳۲۲ به آلمان اعلان جنگ کرد. اشغال ایران توسط متفقین با پایان جنگ در سال ۱۳۲۴ از طرف بریتانیا به پایان رسید، امام ارتش سرخ شوروی پس از پایان جنگ نیز همچنان به امید روی کار آوردن یک حکومت کمونیستی در ایران به حضورش ادامه داد، هر چند که یک سال پس از خروج ارتش بریتانیا، روسها نیز پس از تحمیل یک قرارداد هفت مادهای در زمینهی اکتشاف نفت در شمال ایران، از این کشور خارج شدند.

۳ شهریور ۱۳۱۷ خورشیدی: افتتاح راه آهن سراسری ایران
روز چهارم اسفندماه ۱۳۰۵ خورشیدی، مجلس شورای ملی در لایحهای، تاسیس راه آهن سراسری شمال به جنوب ایران را تصویب کرد. به پیشنهاد صنیع الدوله رئیس مجلس، هزینههای ساخت این پروژهی بزرگ با وضع مالیات بر روی اقلامی همچون چای، شکر و نمک تامین میشد. بموجب این قانون مقرر گردید از هر سه کیلو قند و شکر دو ریال و از هر سه کیلو چای شش ریال مالیات اخذ و درآمد حاصله ازآن صرف هزینه ساختمان راهآهن سراسری گردد. مرحلهی نهایی ساخت راه آهن سراسری ایران از فروردین ماه ۱۳۱۲، توسط شرکت دانمارکی کمپساکس که پیش از آن مسئول ساخت راه آهن ترکیه نیز شده بود، آغاز شد. راه آهن سراسری ایران بندر شاهپور (بندر امام خمینی) را در غرب خلیج فارس به بندر شاه (بندر ترکمن) در شرق مازندران به هم پیوند میداد. ساخت راهآهن سراسری در ۲۷ مرداد ماه ۱۳۱۷ به پایان رسیده و دو خط شمال و جنوب در ایستگاه راهآهن سمیه در نزدیکی شازند اراک به یکدیگر متصل و در روز سوم شهریورماه ۱۳۱۷ این خط با تشریفات رسماً افتتاح و بهرهبرداری آن شروع شد.
روز چهارم اسفندماه ۱۳۰۵ خورشیدی، مجلس شورای ملی در لایحهای، تاسیس راه آهن سراسری شمال به جنوب ایران را تصویب کرد. به پیشنهاد صنیع الدوله رئیس مجلس، هزینههای ساخت این پروژهی بزرگ با وضع مالیات بر روی اقلامی همچون چای، شکر و نمک تامین میشد. بموجب این قانون مقرر گردید از هر سه کیلو قند و شکر دو ریال و از هر سه کیلو چای شش ریال مالیات اخذ و درآمد حاصله ازآن صرف هزینه ساختمان راهآهن سراسری گردد. مرحلهی نهایی ساخت راه آهن سراسری ایران از فروردین ماه ۱۳۱۲، توسط شرکت دانمارکی کمپساکس که پیش از آن مسئول ساخت راه آهن ترکیه نیز شده بود، آغاز شد. راه آهن سراسری ایران بندر شاهپور (بندر امام خمینی) را در غرب خلیج فارس به بندر شاه (بندر ترکمن) در شرق مازندران به هم پیوند میداد. ساخت راهآهن سراسری در ۲۷ مرداد ماه ۱۳۱۷ به پایان رسیده و دو خط شمال و جنوب در ایستگاه راهآهن سمیه در نزدیکی شازند اراک به یکدیگر متصل و در روز سوم شهریورماه ۱۳۱۷ این خط با تشریفات رسماً افتتاح و بهرهبرداری آن شروع شد.

۳ شهریور ۱۳۰۶ خورشیدی: افتتاح ورزشگاه امجدیه
ده سال پیش از آن که فدراسیون فوتبال ایران بنیاد نهاده شود، در سال ۱۳۰۶ خورشیدی به دستور رضاشاه زمین ورزشگاه امجدیه با لایحهای که در مجلس تصویب شد برای ساخت یک زمین رسمی فوتبال خریداری شد. این زمین از فردی به نام امجد نظام (یا امجدالسلطنه) خریداری شد. امجد نظام شرط نهاد که اگر نام ورزشگاه به نام او نامگذاری شود، این زمین را با هزینه کمتری به ازای هر متر از آن بفروشد. از این رو این ورزشگاه، امجدیه نامگذاری شد. اما پس از انقلاب ۵۷ ورزشگاه امجدیه به یاد خلبان شهید هوانیروز ارتش در جنگ ایران و عراق علیاکبر شیرودی تغییر نام به نام او نامگذاری شد. از رخدادهای مهم ورزشی این ورزشگاه نخستین راهیابی فوتبال ایران به بازیهای المپیک ۱۹۶۴ توکیو با پیروزی بر هندوستان، نخستین قهرمانی جام ملتهای آسیا با پیروزی بر تیم رژیم صهیونیستی و نخستین قهرمانی در جام باشگاههای آسیا در امجدیه صورت گرفت.
