سیزدهم شهریور در تاریخ / روز ابوریحان بیرونی

13 شهریور 352 خورشیدی: زادروز ابوریحان بیرونی

ابوریحان محمد بن احمد بیرونی، دانشمند، ریاضی‌دان، منجم و انسان‌شنلس بزرگ ایرانی در 13 شهریور 352 خورشیدی در حوالی خوارزم متولد شد. سالهاي اول زندگي را در خوارزم به تحصيل علوم گذرانيد. در ابتداي سفر چند سالي را در جرجان (در جنوب شرقي درياي مازندران) در خدمت شمس المعالي قابوس وشمگير گذرانيد و كتاب آثار الباقيه را در آنجا به نام قابوس به سال 390 هجري تاليف كرد. اين كتاب از گاه شماري و جشنهاي ملل مختلف سخن مي گويد.

ابوریحان بیرونی پس از ده سال دوباره به خوارزم بازگشت و در دربار ابوالعباس مامون ابن مامون خوارزمشاه كه مردي دانشمند بود وارد شد. ابوالعباس داماد سلطان محمود غزنوي به خوارزم لشگر كشيد و پس از فتح آن شهر ابوریحان بیرونی را نيز با خود به غزنين برد (بهار 408 هجري) ابوريحان از آن پس همراه لشكر كشي هاي سلطان محمود به هندوستان راه يافت و با بسياري از دانشمندان و حكيمان هند آشنا شد و زبان سانسكريت را آموخت ،حاصل اين سفر كتاب تحقيق ماللهند و ترجمه چند كتاب از زبان سانسكريت به زبان عربي است. 

پس از سلطان محمود پسرش سلطان مسعود نيز ابوريحان را مانند پدرش گرامي داشت به طوري كه بارورترين و بهترین سالهاي زندگي ابوریحان بیرونی سالهايي است كه در دربار سلطان مسعود بود. ابوريحان در اين مدت قانون مسعودي را به نام سلطان مسعود نوشت.

3 سپتامبر 1958: تشدید مشکلاست سیاسی ایران و مصر 

شاید همگان ندانند که یک اشتباه تایپی باعث تشدید تنش‌ها بین مصر و ایران شد که از سپتامبر 1961 تا سپتامبر 1970 (درگذشت جمال عبدالناصر) ادامه داشت. تيرگي روابط مصر با ايران از چند سال پيش از آن، و زماني آغاز شده بود كه شاه اعلام كرده بود كه برسميت شناخته شدن اسرائيل از سوي ايران تازگي ندارد و ما از همان آغاز اسرائيل را شناخته بوديم. سوری ها در سپتامبر 1961 وحدت خود با مصر را که از فوریه 1958 تحقق یافته بود لغو کردند و دولت اردن تقريبا بلافاصله استقلال جمهوري سوريه را به رسميت شناخت. خبرگزاري پارس اين خبر را از آژانس‌هاي خبري گرفته و پس اديت سردبیر، آن را براي ارسال به راديو جهت پخش به تايپيست مي دهد تا تايپ كند. تايپيست تازه کار که همان هفته استخدام شده بود کلمه "اردن" از دستخط سردبیر را "ايران" مي خواند و "ايران" تايپ مي کند و مصحّح مسئول مقابله متن با تايپ هم متوجه اين اشتباه تايپي نمي شود. خبر به همان صورت از راديو ايران پخش مي شود و مانیتورینگ رادیو قاهره آن را ضبط و بی درنگ به عبدالناصر منعکس می کند. دولت مصر اندکي بعد بدون اين که منتظر دريافت گزارش رسمي و اظهار نظر تهران شود سريعا و شديدا نسبت به عمل ایران (که چنین عملی صورت نگرفته بود) واکنش نشان مي دهد و دولت ايران (که قصد شناسايي جمهوري سوريه را در روزهاي بعد داشت)، با توجه به حمله شديد راديو مصر و ناسزاگویی به شخص شاه، در برابر امر انجام شده قرار مي گيرد و به جاي اعلام واقعيت (اشاره به اشتباه تايپي)، در برسميت شناختن سوريه تعجيل و روز بعد تصميم خود را اعلام مي دارد و جنگ رسانه اي دو کشور وارد مرحله شديد خود مي شود و ادامه می یابد که بخشی از تاریخ خاور میانه است.