چگونه در مورد از دست دادن شغل با کودکان صحبت کنیم؟

به گزارش وقایع روز به نقل از ایندیپندنت، پریشانی اقتصادی گسترده است و بسیاری از کارشناسان پیش بینی می کنند  این وضعیت برای یک مدت طولانی ادامه یابد.

حتی با مهار همه گیری بیماری کووید -19 و باز شدن کامل اقتصاد نیز والدین ممکن است مانند گذشته از پس تامین خواسته های فرزندان خود بر نیایند.

وضعیت در بسیاری از صنایع به ویژه صنعت سرگرمی نامشخص است و صاحبان کسب و کار از آینده وحشت دارند.

والدین می توانند ترس نداشتن پول کافی برای پرداخت اجاره و غذا را پنهان کنند، اما چشم و گوش کودکان تیز است.

برای فائق آمدن به این شرایط، لازم است والدین با فرزندان خود گفت و گو کنند تا سطح انتظارات آنها را متناسب با شرایط جدید پایین بیاورند.

این گفت و گوها بسته به سن و روحیه فرزندان وضعیت اقتصادی جدید متفاوت خواهد بود،  اما مثل همیشه مسئولیت شما به عنوان پدر یا مادر، صادق بودن با فرزندان، بدون ترساندن آنهاست.

یکی از چالش های والدین، ​​پیدا کردن زبان و لحن مناسب برای گفتن صادقانه مشکلات به فرزندان است. به عنوان مثال باید در قول دادن اینکه همه چیز بهتر می شود، محتاط عمل کنیم و بگوییم: «امیدواریم که اوضاع بهتر شود».

بیشتر بخوانید: رشد در محیط سرسبز ضریب هوشی کودکان را بالا می برد

چگونه از دست دادن شغل را با کودکان در میان گذاریم؟

ابتدا نگرانی های خود را در نظر بگیرید

در نظر بگیرید که این وضعیت بی سابقه نه تنها شما بلکه همه جهان را گرفتار کرده است. نیازهای اساسی خود را از آنچه کهبه ان عادت کرده اید جدا کنید تا بتوانید مدت بیشتری دوام بیاورید.

ممکن است ترکیبی از تلخی، شرمساری، وحشت از آینده و گرانی از طولانی شدن دوران بیکاری را تجربه کنید، اما به خاطر وضعیت پیش آمده خود را ملامت نکنید و وقار خود را از دست ندهید، بلکه به آینده امیدوار باشید و ادامه دهید.

بیشتر بخوانید: آیا حاضرید با بارگشایی مدارس کودکان خود را به مدرسه بفرستید؟

از کجا شروع کنیم

به فرزندان خود اطمینان دهید که پول کافی برای پرداخت صورتحساب و خرید غذا دارید و در صورت کمبود ، خانواده و دوستان به شما کمک می کنند.

اگر از مستمری بیکاری استفاده می کنید، مشغول سازماندهی کسب و کار خود در جهت دیگری هستید یا کلاس هایی را برای یادگیری مهارت های جدید می گذرانید فرزندان خود را از جزئیات آن با خبر کنید تا برای آنها اطمینان خاطری باشد و به آینده امیدوار شوند.

در مورد سوالاتی که در مورد وضعیت شغلی شما می کنند، آرام باشید و سعی کنید حقایق را تا حدودی و بدون آنکه آنها را آشفته کند، برایشان توضیح دهید.

حقایق دشوار را بگویید

بسته به سن فرزندان و قدرت تحمل آنها در شنیدن اخبار ناخوشایند تصمیم بگیرید که چگونه حقایق دشوار را برایشان بیان کنید و چه مقدار از این حقایق را با آنها در میان بگذارید. اما به هر صورت، آنچه باید بدانند را به آنها بگویید.

هنگام صحبت با کودکان آرام باشید و صریح و مختصر سخن بگویید و لحن ملایم و اطمینان بخش داشته باشید.

شما قبلاً به کودکان آموخته اید که چگونه از خود در برابر کروناویروس مراقبت کنند، اکنون فرصت دیگری برای آموزش زندگی واقعی به آنهاست.

اگر کودکان پیش دبستانی احساس کنند که از دست دادن شغل یک راز است و نباید در مورد آن صحبت کنند، آنگاه فکر و خیال بد ذهنشان را آرام نمی گذارد و سپس با خوابهای بد از خواب می پرند، از اینکه تنها در یک اتاق تنها باشند، می ترسند و از روی ناامیدی اشک می ریزند.

حقایق را ساده بیان کنید و اجازه دهید در مورد آن حرف بزنند و بپرسند. اجازه دهید هیولا را در زیر تخت خارج کنند. به آنها بگویید که با همان افراد یا در همان مکان قبلی کار نمی کنید و اکنون با وقت خود چه می کنید.

کودکان بزرگتر مشتاق خواهند بود بدانند که از دست دادن شغل شما چه تاثیری بر زندگی آنها دارد. "آیا هنوز هم می توانیم شام سفارش دهیم؟ آیا من به همان مدرسه خود برمی گردم؟ آیا بزودی بی خانمان می شویم؟

با اطمینان در مورد آنچه در همین حالت باقی می ماند، آنچه ممکن است تغییر کند صحبت کنید.

با نوجوانان خود در مورد امور مالی خانواده صادقانه رفتار کنید و از آنها  مشورت بخواهید و اجازه دهید با نظراتشان شما را شگفت زده کنند.

به ایده هایی مانند «ما می توانیم یک کانال YouTube راه اندازی کنیم!» اجازه پرورش دهید و کسب مهارت زنده ماندن را در آنها تقویت کنید.

به فرزندان خود اجازه دهید که غمگین شوند. البته احتمالاً زیبا نخواهد بود. در مورد بچه های کوچکتر، اشک و سردرگمی و در مورد بچه های بزرگتر عصبانیت یا بی تفاوتی را انتظار داشته باشید.

احتمالا این عبارتها را از آنها خواهید شنید: «این اتفاق نمی افتد!»، « … به هیچ وجه!»، «منصفانه نیست! »، «تو قول دادی!»، « ... به دوستانم چه بگویم؟».

اما با وقار رفتار کنید و اعتماد آنها را جلب کنید و به آنها نشان دهید که به اندازه کافی محکم هستید که بتوانید شرایط را تغییر دهید.

در مورد چیزی که از اتفاق افتادنش مطمئن نیستید، بهانها اطمینان خاطر ندهید مانند «سال آینده همه چیز به حالت عادی برمی گردد»، در مقابل با آنها صادق باشید.  

شاید واقعیت جدید این است که «ما فقط نمی دانیم».

بیشتر بخوانید: مراقب نشانه های ترس در کودکان در بحبوحه کرونا باشید

دنیا را از دریچه دیگری معرفی کنید

داشتن هدف، پادزهر قدرتمندی برای درماندگی است. این کانال، ذهن ما را از مشکلات، اضطراب یا ترحم به سمت غرور، رضایت و ارتباط با جامعه تغییر می دهد.

به دنبال راهی باشید که فرزندان شما بدون صرف هزینه و در عین حال حفظ فاصله اجتماعی، به دیگران کمک کنند.

بسته به سن و علایق، شاید آنها بتوانند به برنامه خرید مایحتاج روزانه برای  افراد مسن یا هر کار داوطلبانه دیگری بپیوندند.

بگذارید بچه ها رهبری کنند

در برنامه های ساده و نشاط آور نوجوانان شرکت کنید و گاه اجازه بدهید آنها اوقات شما را رهبری کنند.

پختن یک کاپ کیک ساده، تهیه ماسک صورت خانگی یا رقص TikTok می تواد لذت بخش باشد و ذهن شما را آرام کند. از این موهبت های کوچک خود را محروم نکنید.

با آنها کتاب بخوانید و فیلم ببینید و در مورد موضوع یا شخصیت های داستان بحث کنید تا هم خود از آنها برای فائق آمدن بر مشکلات فعلی استفاده کنید و هم آنها برای آینده درس زندگی بیاموزند.