در مقدمه این گزارش با تأکید بر اینکه کشور ایران بزرگترین نیروی موشکی غرب آسیا را در اختیار خود دارد، سؤالی مطرح می‌شود مبنی بر اینکه باید این مسئله را به یاد داشته باشیم که ایران در حال حاضر موشک بالستیک بین‌قاره‌ای ندارد اما آیا موشک‌های تهران زمانی به واشنگتن دی سی خواهد رسید؟ کره شمالی نشان داد که حتی یک کشور مصمم با ابزار محدود قادر به ساخت برنامه موشکی معتبر است.

در ادامه در قسمت های بعدی این گزارش در توضیح پیشرفت ایران در ساخت موشک اینطور ذکر شده است که اولین تجربه جمهوری اسلامی ایران در ساخت موشک بومی، «شهاب یک» بود که در برنامه موشک های کوتاه‌برد ایران قرار گرفته است و دارای بردی برابر با ۳۰۰ کیلومتر است.

این مجله در ادامه ی گزارش خود به نسخه پیشرفته تر از این موشک‌ به نام «شهاب دو» با بردی برابر با حدود ۵۰۰ کیلومتر اشاره نمود.

کابوس موشک های ایرانی، عذابی دردناک برای ارتش آمریکا

این نشریه آمریکایی در ادامه نوشت که «شهاب ۳» یکی دیگر از این سری موشک ها است که ایران ساخته است و دارای کلاهک ۱۲۰۰ کیلویی و بردی بیش از یکهزار کیلومتر است و کشور ایران اولین آزمایش موشک شهاب ۳ را در سال ۱۹۹۸ انجام داد و در سال ۲۰۰۳ عملیاتی شد.

نشنال اینترست در ادامه به ساخت موشک «قادر ۱» اشاره کرد و بیان کرد که گرچه این موشک در مقایسه با شهاب سه برد کوتاه‌تری دارد اما دقت بسیار بیشتری دارد و ایران با ساخت موشک «عماد»  ثبات، قدرت مانور و دقت موشک‌های بالستیک میان‌برد خود را بیش از پیش تقویت کرد.

این گزارش در ادامه می آورد که پیشرفت موشکی ایران با تولید نسل جدید موشک‌ میان‌برد سجیل جهشی عظیم پیدا کرد و برخلاف موشک‌های قبلی ایران که با سوخت مایع کار می‌کردند، موشک سجیل با سوخت جامد کار می‌کند.

موشک سجیل در مرحله نخست عملیاتی سازی شدن خود در سال ۲۰۰۸ آزمایش شد و یک کلاهک یک تا دو هزار پوندی حمل کرد. برد این موشک مشابه موشک شهاب ۳ هست و احتمالاً جایگزینی برای این موشک قدیمی‌تر باشد.

طبق این گزارش، موشک سجیل ۲ در سال ۲۰۰۹ مورد آزمایش قرار گرفت و موشک سه مرحله‌ای سجیل ۳ با بردی نزدیک به چهار هزار کیلومتر در دست ساخت است.

کابوس موشک های ایرانی، عذابی دردناک برای ارتش آمریکا

این نشریه در ادامه ی گزارش خود به ناوگان موشکهایی کوتاه برد ایران اشاره کرد و گفت که ایران ناوگان موشک‌های کوتاه‌برد یا موشک‌های میدان جنگ کوتاه‌برد بالستیک خود را ارتقا داده است و جدیدترین موشک ایران به نام ذوالفقار بوده است که یک موشک میان‌برد و رادارگریز می‌باشد که از سوخت جامد استفاده می‌کند و بردی برابر با ۷۰۰ تا ۷۵۰ کیلومتر دارد و گرچه در مقایسه با شهاب یک و دو کلاهک کوچک‌تری دارد اما دقت‌ و برد  آن بیشتر است و جایگزین مناسبی برای موشک‌های قدیمی‌تر و با سوخت مایع است.

نشریه نشنال اینترست در پایان گزارش خود با اشاره به مواردی که ذکر شد، نوشت که تهران گرچه در حال حاضر موشک بالستیک بین قاره‌ای ندارد اما کشوری همچون کره شمالی ثابت کرد که حتی یک کشور مصمم با ابزار محدود قادر ساخت یک برنامه موشکی معتبر است.

ترجمه شده توسط خبرگزاری فارس