ره‌آورد شعر پارسی از فریدون مشیری
آسمان فرصت پرواز بلندیست
ولی ؛
قصه این است .......
چه اندازه کبوتر باشی
....................................................................................
زندگی
گرمی دل‌های به هم پیوسته‌ست
تا در آن دوست نباشد
همه درها بسته‌ست…
....................................................................................
عمری به هر کوی و گذر گشتم که پیدایت کنم
اکنون که پیدا کرده ام ، بنشین تماشایت کنم
....................................................................................
باﷲ، که بجز یاد تو، گر هیچ کسم هست
حاشا، که بجز عشق تو، گر هیچ کسم بود
....................................................................................
آخر اي دوست نخواهي پرسيد
که دل از دوري رويت چه کشيد
فریدون مشیری
منبع: وقایع روز
