درد دلی با امام رضا (ع)، امام خوبی‌ها
وقایع روز - وارد صحن انقلاب که شدم و چشمم به گنبد طلایی رنگش خورد بی طاقت شدم. بی خیال همه جمعیت گوشه ای از حیاط درست رو به روی گنبد سرم را تکیه دادم به دیوار تا میتوانستم بی قراری های دلم را با اشک چشمانم فریاد زدم. فریادی از سر دلتنگی
گفتم که دلتنگم و مضطر و حالا امده ام تا ارامم کنی
امده ام تا اتش درونم را سرد کنی. امده ام تا شکایت کنم از خودم
از پریشانی هایم!
از حال و هوای زندگیم!
از کم و کاستی هایم !
از بی مهری ها !
از ظلم هایی که در حقم روا شده !
اما وقتی رو به رویت ایستادم
شرمندگی وجودم را گرفت.
کم نبود ظلم هایی که خلفای بنی عباس در حق شما روا داشتند.که عشق زیاد به قدرت و دنیا کورشان کرده بود تا جایی که مامون از پدرش سوال کرد با وجود این خاندان بزرگ چرا ما قدرت را در دست داریم؟و هارون گفت قدرت همان چیزیست که تو پاره تنم زمانی که سر راهم بایستی تو را از پای در خواهم اورد و چشمانت را از حدقه .
عشق به قدرت‌طلبی، ثروت‌اندوزی و جاه‌طلبی نه‌تنها در زمان هارون الرشید و مأمون ها بوده بلکه در عصر حاضر نیز زیاد است محبت های بی معرفت.حتی اگر قبول کنیم که سخن بعضی از تاریخ نویسان در مورد محبت مامون به وجود نازنین امام رضا درست باشد باید گفت :عشق به دنیا و قدرت کورشان کرده بود و اعتقاد به معرفت و جایگاه امامت نداشتند.
شیعه بودن با داشتن گرایشهای شیعی تفاوت بسیار دارد. گرایش شیعی داشتن شاید به مفهوم علم و وقوف به حقانیت اهل بیت علیهم السلام باشد، اما باز هم با شیعه بودن تفاوت دارد. شیعه هم محبت داره هم معرفت
علم داشتن به حقانیت اهل بیت علیهم السلام و باور انکه انها بزرگان و سرآمد خلق هستند کافی نیست. معرفت و محبت نداشتن همان داشتن گرایشهای شیعی است. باشد که امام مهربانی دستمان را بگیرد تا در کنار محبت به اهل بیت معرفت هم پیدا کنیم.
والسلام
