یکی از عجیب‌ترین روستا‌های جهان با ویژگی‌ها و امکاناتی متفاوت در هلند طراحی شده که ساکنانش همگی از فراموشی و دیگر بیماری‌های حافظه رنج می‌برند. آلزایمر یک بیماری پیش رونده زوال حافظه و کارکرد‌های مهم ذهنی دیگر است که منجر به از دست دادن مهارت‌های فکری و اجتماعی، برقراری ارتباط، گفتار، داوری و بسیاری از جنبه‌های عملکرد روزانه مغز می‌شود.
گاهی این بیماری به حدی شدید می‌شود که زندگی روزمره افراد را دستخوش تغییرات بزرگ می‌کند، به طور مثال ممکن است فراموش کنند غذا بخورند یا حتی غذایی سالم درست کنند، یا ممکن است فراموش کنند به اندازه کافی مایعات بنوشند و همین منجر به بی‌آب شدن بدن و مشکلاتی در سلامت شان شود و .... اقدامات پزشکی فعلی برای این بیماری به طور موقت علایم را بهبود می‌بخشد، اما در به حداکثر رساندن کارایی، حفظ استقلال و سلامت روان بیمار شاید چندان موثر نباشد.
در این بین، یکی از حقایق عجیبی که درباره هلند وجود دارد و بیشتر مردم دنیا از آن بی‌اطلاع هستند، این است که این کشور یک روستا برای آلزایمری‌ها دارد! در شهر کوچک «ویسپ» در هلند، یک روستای محصور شده وجود دارد که به آن روستای هوگویک می‌گویند. این روستا برای نگهداری از افراد مسن مبتلا به آلزایمر طراحی و ساخته شده و فقط کسانی که از آلزایمر یا زوال عقل رنج می‌برند، اجازه زندگی در آن جا را دارند.
جالب است بدانید طبق آخرین آمار سازمان بهداشت جهانی در سپتامبر ۲۰۱۹، بیش از ۵۰ میلیون نفر در جهان به بیماری آلزایمر مبتلا هستند و هر ساله حدود ۱۰ میلیون مورد جدید تشخیص داده و پیش‌بینی می‌شود این آمار تا سال ۲۰۳۰ به ۸۲ میلیون و تا ۲۰۵۰ به ۱۵۲ میلیون نفر در کشور‌های کم‌برخوردار برسد.
امروز به معرفی سبک زندگی مردم روستای «هوگویک» در هلند می‌پردازیم، روستایی که بارزترین تفاوتش با روستا‌ها و شهر‌های دیگر این است که پرستاران و دکتر‌های زیادی در آن جا به صورت ۲۴ ساعت کار می‌کنند و حواس‌شان حتی به صورت نامحسوس هم به افراد سالخورده در این روستا هست تا مشکلی، سلامتی‌شان را تهدید نکند.
در شهر کوچک «ویسپ» در حومه آمستردام هلند، روستای محصور شده‌ای به نام «هوگویک» قرار دارد که رسانه‌ها به آن لقب «روستای آلزایمری‌ها» را داده‌اند. این روستا با هدف نگهداری و زندگی افراد مسن و مبتلا به آلزایمر طراحی و ساخته شده است. هوگویک پیش از این در سال ۱۹۹۳ به عنوان بیمارستانی معمولی برای نگهداری از آلزایمری‌ها فعالیت می‌کرد. بنیان گذار و ایده‌پرداز این روستا، «ایوان ون‌آمرونگن» خودش یکی از کارمندان بیمارستان هوگویک بود.
در هوگویک هر سالمند بر اساس روش زندگی پیشین و سطح سلامتش، در خانه‌های متفاوت همراه با امکانات مختلف زندگی می‌کند. سبک زندگی در این روستا به دسته‌های مختلف تقسیم می‌شود: شهری، لوکس، معمولی، مذهبی، صنعتی، اندونزیایی و فرهنگی. خواسته‌ها، استانداردها، پیشینه زندگی، علایق بیمار و گفتگو با خانواده بیمار، تعیین‌کننده نوع سبک زندگی برای هر تازه وارد است.
امکانات جالب روستای آلزایمری‌ها
در هر خانه شش تا هشت نفر با بیشترین وجه مشترک و یک یا چند کارمند مدیریتی ثابت، بسته به سبک زندگی آن خانه و برای هماهنگی فعالیت‌ها ساکن هستند. در همه خانه‌ها همچون خانه‌های معمولی امور روزمره مثل آشپزی، باغبانی، نظافت، تعمیرات و ... وهمچنین خرید‌های روزانه از طریق فروشگاه‌های داخل روستا انجام می‌شود. این روستا دارای خیابان‌ها، میادین، باغ‌ها و پارک‌هایی است که ساکنان می‌توانند با خیال راحت در آن پرسه بزنند.
بیشتر بخوانید: رژیم غذایی پرچرب مادر، ریسک ابتلا جنین به آلزایمر در آینده را کاهش می دهد
درست مانند هر روستای دیگر، هوگویک مجموعه‌ای از امکاناتی مانند رستوران، سینما، تئاتر، استخر، مسیر دوچرخه‌سواری و ... را ارائه می‌دهد. این افراد می‌توانند در فضا‌های باز قدم بزنند، به مسئولان پارک‌ها و باغبان‌ها کمک کنند و حتی تنها با نشستن روی نیمکت در فضای باز روحیه خود را بهبود بخشند. این روستا بر آن چه ساکنانش می‌توانند انجام دهند متمرکز است و نه آن چه نمی‌توانند. آلزایمری‌ها به شدت تشویق می‌شوند که از نظر جسمی فعال باشند تا به همان نسبت ذهن‌شان هم درگیر شود. افراد خارج از این روستا هم می‌توانند از این امکانات استفاده کنند و به این ترتیب منبع درآمد دیگری برای مدیریت این روستا تامین می‌شود.
