وقایع روز ـ سرویس هنر وادبیات؛
حضور پژمان جمشیدی در فیلم‌های «شیشلیک» و «خط فرضی» و علی انصاریان در فیلم «رُمانتیسم عماد و طوبا» و «بعد از اتفاق» که در سی‌و‌نهمین جشنواره فیلم‌فجر حضور دارند، بهانه‌ای شد تا به کارنامه فوتبالیست‌هایی که بازیگر شده‌اند بپردازیم.
وسوسه دیده‌شدن روی پرده‌نقره‌ای از آن وسوسه‌هایی است که ممکن است هر فردی را یک بار هم که شده سوی خودش بکشد.
پرده نقره‌ای آن‌چنان که برای هر بیننده‌ای با خود جادویی به همراه دارد، برای هنرپیشگانی هم که شخصیت‌ها را بر روی آن نقش می‌زنند کم جادو نمی‌کند. مستطیل سبز هم در شکل این وسوسه‌برانگیزی کم از سینما و پرده نقره‌ای‌اش ندارد.
در طول سال‌هایی که سینما و فوتبال در کنار هم رونق داشتند، بودند فوتبالیست‌هایی که در سراسر جهان به بازیگری هم روی خوش نشان دادند و نیم نگاهی به سینما داشتند.
در طول سال‌های دور و نزدیک فوتبالیست‌های مشهوری چون «پله» ، «دیوید بکهام» ، «زین‌الدین زیدان» و «اریک کانتونا» از جمله فوتبالیست‌هایی بودند که به عرصه سینما ورود پیدا کردند. در ایران هم فوتبالیست‌های نامداری بودند که از دوران قبل از انقلاب تا کنون حضور در عرصه سینما را تجربه کرده‌اند.
عزیز اصلی دروازه‌بان نامدار پرسپولیس و تیم ملی بین سال‌های 1345 تا 1350 در هشت فیلم سینمایی حضور پیدا کرد. او اولین فوتبالیستی بود که مسیر حرفه‌ای کار خود را از فوتبال به سوی سینما گشود.
از همان سال‌ها تهیه‌کنندگان و سینماگران بسیاری تلاش کردند تا زنده‌یاد ناصر حجازی را برای ورود به عرصه بازیگری ترغیب کنند اما این دروازه‌بان نامدار ایرانی هرگز به وسوسه بازیگری تن نداد؛ علیرغم این که همگان معترف بودند چهره منحصر به فرد حجازی بر پرده سینما خوش می‌درخشد.
علی پروین اسطوره پرسپولیسی‌ها هم طعم بازیگری را چشیده است. علی پروین در سال 79 در فیلم «فوتبالیست‌ها» جلوی دوربین علی‌اکبر ثقفی ایستاد. جایی که در کنار او حمید استیلی و افشین پیروانی هم بازی کردند. اگرچه بازی استیلی و پیروانی مقابل دوربین چنگی به دل نمیزد اما علی پروین به دلیل شخصیت منحصر به فرد خودش چهره‌ای متفاوت را در مقابل دوربین نمایش داد و همین اتفاق باعث شد تا چند سال بعد در سریال «آخرین بازی» هم حضور
جمشیدی در این عرصه چنان پشت‌کاری داشت که در سال 96 و در سی‌و‌ششمین دوره از جشنواره فیلم‌فجر برای ایفای نقش در فیلم «سوء تفاهم» ساخته احمدرضا معتمدی کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او همچنان در این عرصه حضور جدی دارد و فیلم‌های اکران نشده‌اش در انتظار اکران بر روی پرده‌های سینما است ضمن آن که در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر با فیلم‌های «خط فرضی» ساخته فرنوش صمدی و «شیشلیک» ساخته محمدحسین مهدویان حضور دارد.
اما دیگر فوتبالیستی که به شکل دیگری، بازیگری را به عنوان حرفه کاری خود در سال‌های دوری از فوتبال انتخاب کرد، علی انصاریان بود.
انصاریان در اواسط دهه هشتاد و همزمان با سال‌های پایانی فوتبال‌اش در چند سریال و تله‌فیلم به ایفای نقش پرداخت که سریال «زیرآسمان شهر» نخستین تجربه او بود. او البته در سال 1385 در فیلم «پاداش سکوت» مازیار میری هم نقش کوتاهی را ایفا کرد که در ورودش یه عرصه بازیگری اثرگذار بود.
انصاریان بعد از این فیلم، در چند سریال تلویزیونی مثل «چارخونه»، «خانه اجاره‌ای»، «نقطه چین»، «محکومین» و «کیمیا» بازی کرد و همزمان در چند سریال شبکه نمایش خانگی مانند «آسپرین»، «شام ایرانی» و «هدیه» هم حضور داشت.
او بعد از فیلم «پاداش سکوت» در فیلم چشمگیر و مطرحی بازی نکرد و بیشتر فیلم‌هایی که در آن حضور داشت تله‌فیلم یا فیلم‌هایی تجاری بودند. فیلم‌هایی مانند «اژدر»، «حس خوب زندگی» و «کلوپ همسران» فیلم‌هایی بودند که انصاریان در آن به ایفای نقش پرداخت.
او از سال 98 البته در هیئت تهیه‌کننده، چند فیلم کوتاه را تهیه کرده است. در کنار تهیه او در چند فیلم کوتاه هم به ایفای نقش پرداخته که کمی وجهه حرفه‌ای او را ارتقا بخشید. انصاریان امسال در فیلم «رُمانتیسم عماد و طوبا»، جدیدترین اثر کاوه صباغ‌زاده بازی می‌کند. فیلمی که در سی‌و‌نهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد و به نوعی حرفه‌ای‌ترین کار او به حساب می‌آید.
باید دید در سال‌های پیش‌رو پرده سینما کدام فوتبالیست‌ها را در قامت بازیگر به چشم می بیند.
