چکیده : زگیل تناسلی نوعی بیماری مقاربتی است که در اثر روابط جنسی محافظت نشده رخ میدهد و در صورت بروز نیاز به مراجعه سریع به پزشک زنان برای انجام درمان دارد.
زگیل تناسلی یک گروه از بیماری‌های عفونی است که از طریق فعالیت‌های جنسی یا تماس مستقیم با ناحیه تناسلی انسان انتقال پیدا می‌کنند. این بیماری‌ها ممکن است از نوع باکتریایی یا ویروسی باشند و طیفی از علائم و نشانه‌ها را ایجاد کنند. زگیل‌های تناسلی شامل بیماری‌های شایعی مانند هرپس (زگیل ویروسی)، گلندر (کلامیدیا)، گنوره (گونوره) و غیره می‌شوند.
درک صحیح از زگیل‌های تناسلی و اطلاعات به‌روز در مورد پیشگیری و درمان این بیماری‌ها می‌تواند به افراد کمک کند تا سلامت جنسی خود را حفظ کرده و از انتقال زگیل‌های تناسلی به دیگران جلوگیری کنند.
انواع زگیل تناسلی (Genital Wards)
زگیل‌های تناسلی انواعی از عفونت‌های قابل انتقال جنسی هستند که از طریق فعالیت‌های جنسی یا تماس مستقیم با ناحیه تناسلی انسان انتقال می‌یابند. این عفونت‌ها می‌توانند از نوع باکتریایی یا ویروسی باشند. زگیل‌های ویروسی مانند هرپس و زگیل‌های باکتریایی مانند گلندر. برخی از انواع رایج زگیل‌های تناسلی عبارتند از:
- زگیل باکتریایی (گلندر): عامل عفونت باکتری چلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis).
- زگیل باکتریایی (گنوره):عامل عفونت باکتری نیسریا گونوره (Neisseria gonorrhoeae).
- زگیل ویروسی (هرپس): عامل عفونت ویروس هرپس سیمپلکس (Herpes Simplex Virus).
- زگیل ویروسی (HPV): عامل عفونت ویروس پاپیلوما (Human Papillomavirus).
علائم زگیل‌های تناسلی را بشناسید!
زگیل‌های تناسلی می‌توانند از طریق انتقال جنسی، تماس مستقیم با منطقه آلت تناسلی یا تماس با اشیاء آلت تناسلی به افراد دیگر منتقل شوند. در زگیل‌های ویروسی، به عنوان نمونه هرپس (HSV) علائمی شامل زخم‌های دردناک، خارش، و ترشحات مایع دارد.
علائم زگیل‌های باکتریایی می‌تواند شامل التهاب، ترشحات ناعادی، و درد در زمان ادرارکردن باشد. در ادامه علائم هر کدام از انواعی که در بخش قبل معرفی شد شرح داده شده است:
- گلندر: ممکن است بدون علامت باشد یا علائمی مانند درد و سوزش در زمان ادرارکردن، ترشحات غیرعادی، و درد در ناحیه تناسلی ایجاد کند.
- گنوره: ممکن است بدون علامت باشد یا علائمی مانند ترشحات زرد یا سبز، درد و سوزش در زمان ادرارکردن، و درد در ناحیه تناسلی ایجاد کند.
- هرپس: زخم‌های دردآور، خارش، و ترشحات مایع در ناحیه تناسلی.
- HPV: ممکن است بدون علامت باشد یا باعث تشکیل تومورهایی (زگیل‌های عدوانی) در ناحیه تناسلی شود.
روش تشخیص زگیل‌های تناسلی
تشخیص زگیل تناسلی توسط پزشک انجام می‌شود. اگر شما یا کسی دیگر علائمی از جمله زخم‌ها، خارش، ترشحات ناعادی یا درد دارید، بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید. پزشک با بررسی علائم، سوالات پزشکی، و انجام آزمایش‌های مختلف می‌تواند تشخیص دقیق بیماری را ارائه دهد.
آزمایش‌های خون، تست‌های ترشح، و تصاویر تشخیصی مانند آزمون‌های مولکولی PCR (Polymerase Chain Reaction) ممکن است برای تشخیص زگیل تناسلی انجام شود. همچنین، برخی از زگیل‌ها از طریق آزمایش ادرار نیز تشخیص داده می‌شوند. اهمیت دارد که هر گونه علائمی را که مشکوک به زگیل تناسلی باشد، به پزشک اطلاع دهید تا اقدامات لازم برای تشخیص و درمان انجام شود. روش‌های دیگر تشخیصی ممکن می‌تواند شامل تاریخچه‌ی پزشکی و سوالات و بررسی بالینی باشد.
برخی از نکات مهم در مورد انتقال زگیل‌های تناسلی
زگیل‌های تناسلی از طریق انتقال مستقیم مایعات جسمانی انسان از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شوند. این زگیل‌ها از طریق تماس مستقیم با مایعات جسمانی (مانند منی، ترشحات مهبلی، خون، و ترشحات مایعات زگیل) انتقال می‌یابند.
انتقال این بیماری در هنگام روابط جنسی واژینال و تماس با مایعات آلت تناسلی مشکوک به زگیل‌های تناسلی صورت می‌گیرد. انتقال زگیل‌های تناسلی می‌تواند در هر لحظه از روابط جنسی اتفاق بیافتد، حتی در صورتی که فرد علائمی نداشته باشد. مورد دیگر انتقال، انتقال از مادر به نوزاد است. در زمان زایمان، زگیل‌های تناسلی از مادر به نوزاد منتقل شده و باعث عفونت نوزاد می‌شوند. این امر می‌تواند در صورت وجود علائم زگیل در مادر اتفاق بیفتد.
از طریق اطلاعات و آگاهی از راه‌های انتقال، افراد می‌توانند به پیشگیری از انتقال زگیل‌های تناسلی اقدام کنند. استفاده از وسایل محافظتی مانند کاندوم در زمان روابط جنسی، تست‌های منظم، و اطلاعات به‌روز از اقدامات مهم برای جلوگیری از انتقال زگیل‌های تناسلی به دیگران محسوب می‌شود.
درمان زگیل‌های تناسلی
درمان زگیل تناسلی معمولاً با استفاده از داروها انجام می‌شود. اما مهمترین قدم همیشه مراجعه به پزشک است. درمان بستگی به نوع زگیل (ویروسی یا باکتریایی) و میزان گسترش آن دارد. برای زگیل‌های ویروسی مانند هرپس داروهای ضدویروسی مانند آسیکلوویر یا والاسیکلوویر ممکن است به کنترل علائم و کاهش فعالیت ویروس کمک کنند. از طرفی برای زگیل‌های باکتریایی مانند گلندر یا گنوره اکثرا با آنتی‌بیوتیک‌ها مانند آزیترومایسین یا سفیکسیمیا به درمان می‌پردازند.
علاوه بر این، ممکن است پزشک توصیه‌های دیگری نیز ارائه کند، مانند استفاده از مواد ضد درد، مراقبت از ناحیه تناسلی، و اطلاعات بیشتر درباره جلوگیری از انتقال به دیگران. مهمترین نکته این است که به دقت تمامی داروها را مطابق دستور پزشک مصرف کنید و هرگونه علامت یا تغییر در علائم به پزشک اطلاع دهید.
پزشکانی که می‌توانند زگیل‌های تناسلی را تشخیص دهند
پزشکان با تخصص‌های مختلفی هستند که می‌توانند زگیل‌های تناسلی را تشخیص و درمان منایب را برای آن تحویز کنند. بیمار با توجه به علائمی که متوجه آن شده است و متنایب با آن به پزشک زگیل تناسلی مراجعه می‌کند. از جمله پزشکانی که در این زمینه تشخیص و درمان انجام می‌دهند می‌توان به این موارد اشاره نمود:
- پزشکان داخلی
این پزشکان می‌توانند علایم و تاریخچه‌ی پزشکی بیماران را ارزیابی کنند. آنها ممکن است تست‌های لازم را انجام دهند یا بیمار را به تخصص‌های دیگری ارجاع دهند.
- پزشکان داخلی زنان: برای زنان، پزشکان داخلی متخصص در مشکلات جنسی و تناسلی هستند آنها می‌توانند به زنان در مورد زگیل‌های تناسلی مشاوره دهند.
- درمانگاه‌های بیماری‌های عفونی: پزشکان عفونی همانطور که از اسمش پیداست تخصص بیماری‌های عفونی را دارند و می‌توانند زگیل‌های باکتریایی را با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان کنند.
- پزشکان پوست (درماتولوژیست): اگر زگیل‌های تناسلی باعث آفت‌ها یا تغییرات پوستی شود، پزشکان پوست می‌توانند تشخیص دقیق و درمان را ارائه دهند.
همواره توصیه می‌شود که در صورت مشاهده علائم مشکوک به زگیل تناسلی یا برای تست‌های منظم، به پزشک مراجعه کنید. این افراد می‌توانند بیماری را به طور دقیق تشخیص دهند و بر اساس نتایج، درمان مناسب را تجویز کنند.
مراکز درمانی و مشاوره
عموماً در بسیاری از کشورها، خدمات درمان و مشاوره مرتبط با زگیل تناسلی از طریق کلینیک‌های تخصصی بهداشت جنسی، مراکز درمان زگیل تناسلی، و بخش‌های خاص در بیمارستان‌ها ارائه می‌شود. این مراکز عمدتاً برای تشخیص، درمان، و مشاوره در مورد مسائل جنسی و ناحیه تناسلی ارائه‌ی خدمات می‌دهند. در این مراکز، تیم‌های درمانی شامل پزشکان، پرستاران، متخصصان عفونی، و گاهی اوقات متخصصان روانشناسی و مشاوره جنسی فعالیت می‌کنند.
خدمات ارائه شده در کلینیک‌های تخصصی نیز ممکن است شامل این موارد باشد: تشخیص و درمان عفونت‌های جنسی، تست‌های منظم (ارائه‌ی تست‌ها به عنوان بخشی از برنامه‌های پیشگیری)، ارائه‌ی مشاوره درباره‌ی جلوگیری از انتقال بیماری‌های جنسی و سلامت جنسی به عنوان یک جزء مهم از درمان، در مورد مسائل جنسی، روانی، و ارتباطات جنسی و واکسیناسیون که برای برخی از بیماری‌های جنسی مانند HPV ارائه می‌شود. از اهمیت مشاوره و تست‌های منظم در این واحدها می‌توان به پیشگیری از گسترش بیماری‌های جنسی و ارتقاء سلامت جنسی افراد اشاره کرد.
پزشک زنان
پزشکان داخلی زنان در تشخیص و درمان مسائل مرتبط با ناحیه‌ی تناسلی زنانه، از جمله زگیل‌های تناسلی تخصص دارند. زنان به این پزشکان برای تشخیص و درمان زگیل‌های تناسلی می‌توانند مراجعه کنند. فعالیت‌های اصلی پزشک زنان در این زمینه در ادامه خواهد آمد.
تشخیص و درمان زگیل‌های تناسلی
پزشک زنان می‌تواند با انجام بررسی بالینی و تاریخچه‌ی بیماری‌های فرد، علائم زگیل‌های تناسلی را تشخیص دهد و بر اساس نوع بیماری، درمان مناسب را تجویز کند.
تست‌ها و آزمایش‌ها
پزشک زنان ممکن است تست‌ها و آزمایش‌های مختلف را برای تشخیص زگیل‌های تناسلی انجام دهد: از جمله آزمایش‌های خون، تست‌های مولکولی و تست‌های ترشح.
مشاوره و آموزش
پزشک زنان می‌تواند به بیماران در مورد پیشگیری از انتقال زگیل‌های تناسلی، راهکارهای مراقبت از سلامت جنسی، و مسائل مرتبط با بهداشت جنسی آموزش دهد.
واکسیناسیون
پزشک زنان می‌تواند در صورت وجود واکسن‌های مناسب، به بیماران پیشنهاد واکسیناسیون جهت پیشگیری از بعضی از زگیل‌های تناسلی بدهد، به عنوان مثال واکسیناسیون HPV. توصیه می‌شود که افراد با هرگونه علامت یا شکایت مرتبط با زگیل‌های تناسلی به پزشکان داخلی زنان مراجعه کنند تا تشخیص دقیق بیماری انجام و درمان مناسب اعمال شود. در کلینیک تخصصی زنان دکتر لیدی می‌توانید این راهنمایی‌ها را در کوتاه‌ترین زمان ممکن و همراهی کادر پزشکی مجرب دریافت کنید.
جمع‌بندی
زگیل‌های تناسلی ممکن است از نوع ویروسی یا باکتریایی باشند و از طریق فعالیت‌های جنسی یا تماس مستقیم با ناحیه تناسلی منتقل شوند. علائم معمول شامل زخم‌ها، خارش، و ترشحات می‌شوند. تشخیص و درمان توسط پزشک انجام می‌شود و ممکن است شامل آزمایش‌های خون، ادرار، و آزمون‌های مولکولی باشد.
پیشگیری با استفاده از کاندوم، تست‌های منظم، و اطلاعات به روز از مهمترین راهکارها برای حفظ سلامت جنسی محسوب می‌شوند. همچنین، هرگونه علامت مشکوک به زگیل تناسلی نیازمند مشاوره و درمان توسط پزشک است. همیشه بهتر است در مورد سلامت جنسی خود با پزشک مشورت کنید تا راهنمایی دقیق‌تری در خصوص پیشگیری و درمان زگیل تناسلی دریافت کنید.
