محققان ژنی را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند باعث چاقی، مشکلات رفتاری و افسردگی پس از زایمان در صورت از بین رفتن ژن یا آسیب دیدن آن شود.
این یافته می‌تواند منجر به درمان‌های جدیدی برای افسردگی پس از زایمان و پرخوری شود: مطالعه روی موش‌ها نشان می‌دهد که “هورمون عشق”- اکسی توسین- ممکن است علائم را کاهش دهد.
چاقی و افسردگی پس از زایمان از مشکلات عمده سلامتی در سراسر جهان هستند.
مطالعه جدید، نتیجه تحقیقات دانشمندان کالج پزشکی بیلور در هیوستون تکزاس و دانشگاه کمبریج در بریتانیا است.
آنها در حال مطالعه دو پسر از خانواده‌های مختلف بودند که به شدت چاق بودند. پسران مبتلا به اوتیسم، اضطراب و مشکلات رفتاری بودند که توسط بوها یا صداها ایجاد می‌شد. هر دو ژنی به نام TRP۵ را از دست داده بودند.
آنها حذف ژن را از مادران خود به ارث بردند، مادران نیز ژن را از دست داده بودند. هر دو زن چاق بودند و افسردگی پس از زایمان را تجربه کرده بودند.
محققان برای اینکه بفهمند آیا ژن TRPC۵ از دست رفته باعث ایجاد مشکلاتی در پسران و مادران آنها می‌شود، مهندسی ژنتیک را به کار گرفتند. آنها موش‌هایی با نسخه معیوب این ژن تولید کردند.
دکتر «یونگ ژو»، یکی از نویسندگان این مطالعه و معاون مدیر علوم پایه در مرکز تحقیقات کودکان در کالج پزشکی بیلور در هیوستون، گفت: «آنچه در آن موش‌ها دیدیم کاملاً قابل توجه بود. آنها رفتارهای بسیار مشابهی را با رفتارهایی که در افرادی که ژن TRPC۵ را از دست داده بودند نشان دادند.»
موش‌های نر با این ژن معیوب مشکلاتی شبیه به پسران داشتند؛ افزایش وزن، رفتار پرخاشگرانه، اضطراب و بیزاری از تعاملات اجتماعی.
به گفته ژو، «این نشان می‌دهد که ژن باعث این رفتارها می‌شود.»
محققان TRPC۵ را یکی از خانواده‌های ژن‌هایی توصیف کردند که در تشخیص سیگنال‌های حسی مانند گرما، طعم و لمس نقش دارند. این ژن در مسیری در ناحیه‌ای از مغز که برای کنترل اشتها شناخته شده است، عمل می‌کند.
با نگاهی دقیق‌تر به این ناحیه مغز – هیپوتالاموس – محققان دریافتند که TRPC۵ روی سلول‌های عصبی که هورمون اکسی توسین را تولید می‌کنند، عمل می‌کند. معمولاً به آن “هورمون عشق” می‌گویند زیرا ترشح آن با نمایش محبت، ارتباط و احساسات همراه است.
هنگامی که محققان ژن را از این نورون‌های اکسی توسین حذف کردند، موش‌های سالم مضطرب، پرخوری و کمتر اجتماعی شدند. موش‌های مادر علائم افسردگی پس از زایمان داشتند.
هنگامی که ژن بازسازی شد، وزن بدن کاهش یافت و اضطراب و افسردگی کمتر شد.
«صدف فاروقی»، نویسنده همکار از مؤسسه علوم متابولیک در دانشگاه کمبریج، گفت: «به همین دلیل است که افراد فاقد TRPC۵ به همه این مشکلات مبتلا می‌شوند.»
فاروقی در بیانیه‌ای در کمبریج گفت: «مطالعه ما نشان می‌دهد که TRPC۵ روی نورون‌های اکسی توسین در هیپوتالموس تأثیر می‌گذارد تا نقش مهمی در تنظیم غرایز ما داشته باشد».
محققان می‌گویند که یافته‌ها نشان می‌دهد که بازیابی اکسی توسین ممکن است به درمان افرادی که دارای ژن TRPC۵ از دست رفته یا ناقص هستند، از جمله مادرانی که افسردگی پس از زایمان را تجربه می‌کنند، کمک کند. با این حال، تحقیقات روی حیوانات اغلب در انسان متفاوت است.
منبع:مهر
