در شب عاشورا فرمود: «من اصحاب و یارانی را بهتر از یاران خود ندیده‌ام و اهل بیت و خاندانی بهتر و با وفاتر از اهل بیت خود سراغ ندارم، خداوند به همه شما جزای خیر دهد».
«سپاس گزاری نعمتهای گذشته، نعمتهای آینده و زودرس را به دنبال دارد».
– «عاجزترین مردم کسی است که از دعا کردن ناتوان باشد».
– «اگر مردم به هنگام دعا کردن، خدا را با نام محمد صلی الله علیه و آله و اهل بیت پاک او، با نیت درست و با اعتقاد قلبی صحیحی بخوانند، که آنها را مصون دارد تا پیامبر را پس از مشاهده آن همه معجزات محکم و آشکار نافرمانی نکنند، خداوند با جود و کرم خود خواسته‌های آنان را می‌دهد.»
– «ای مردم! شما را به تقوای الهی سفارش می‌کنم و از (گناه کردن) برحذر می‌دارم … در مدت عمر به سلامت و تندرستی جسم پیشی گیرید … و از کسانی مباشید که بر گناه بندگان بیم دارند و خود از عقوبت گناه خویش آسوده خاطراند».
– «پیامبر اکرم (ص) فرموده است: «هر که سنّت و روش نیکویی را به وجود آورد پاداشش برای او خواهد بود و نیز ثواب هر که تا روز قیامت بدان عمل کند بدون آن که از ثواب آنها هم چیزی کاسته شود.»
امام حسین(ع) در هنگام سفر به کربلا فرمود:
– «راستی این دنیا دیگرگونه و ناشناس شده و معروفش پشت کرده و از آن جز “نمی” که بر کاسه نشیند و زندگی ای پست، همچون چراگاه تباه، چیزی باقی نمانده است. آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل نهی نمی‌گردد؟ در چنین وضعی مؤمن به لقای خدا سزاوار است و من مرگ را جز سعادت و زندگی با ظالمان را جز هلاکت نمی بینم. به راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین بر سر زبان آنهاست و مادام که برای معیشت آنها باشد پیرامون آن‌اند و وقتی به بلا آزموده شوند دینداران اندک‌اند».
– «غافلگیر کردن بنده از جانب خداوند به این شکل است که به او نعمت فراوان دهد و توفیق شکرگزاری را از او بگیرد».
– «گروهی خدا را از روی میل و رغبت (به بهشت) عبادت می‌کنند که این عبادت تاجران است و گروهی خدا را از روی ترس (از دوزخ) می پرستند و این عبادت بندگان است و گروهی خدا را از روی شکر (و شایستگی پرستش) عبادت می‌کنند و این عبادت آزادگان است که بهترین عبادت است».
– «برحذر باشید از ستم کردن به کسی که یاوری جز خداوند عزوجل ندارد».
– «جز به یکی از سه نفر حاجت مبر: به دیندار یا صاحب مروت یا کسی که اصالت خانوادگی داشته باشد».
– « از نشانه‌های دانا این است که سخن خود را نقادی می‌کند».
– «به راستی که مومن خدا را نگهدار خود گرفته و گفتارش را آیینه خود، یک بار در وصف مؤمنان می‌نگرد و بار دیگر در وصف زورگویان، او از این جهت نکته سنج و دقیق است و اندازه و قدر خود را می‌شناسد و از هوش خود به مقام یقین می‌رسد و به پاکی خود استوار است».
– «بخیل کسی است که به سلام کردن بخل ورزد».
– «کسی که با نافرمانی خدا گرد کسی گردد، بداند آنچه را به آن امید دارد از دست رفتنی تر است و از آنچه برحذر است زودتر دچارش گردد».
– «من از روی خودخواهی و خوشگذرانی و یا برای فساد و ستمگری قیام نکردم، بلکه قیام من برای اصلاح در امت جدم است و می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سیره و روش جدم و پدرم علی بن ابیطالب(ع) عمل کنم».
– «به جان خودم سوگند، امام و پیشوا نیست، مگر کسی که به قرآن عمل کند و راه قسط و عدل را در پیش گیرد و تابع حق باشد و خود را در راه رضای خدا وقف سازد».
– «هان ای مردم، پیامبر خدا فرموده است: کسی که زمامداری ستمگر را ببیند که حرام خدا را حلال می سازد و عهدش را می شکند و با سنت پیامبر(ص) مخالفت می ورزد و در میان بندگان خدا بر اساس گناه و تجاوز عمل می‌کند ولی در مقابل او با عمل یا گفتار، اظهار مخالفت نکند، بر خداوند است که او را با همان ظالم در جهنم اندازد».
– «رستگار مباد مردمی که خشنودی مخلوق را در مقابل غضب خالق خریدند».
در شب عاشورا فرمود: «من اصحاب و یارانی را بهتر از یاران خود ندیده‌ام و اهل بیت و خاندانی بهتر و با وفاتر از اهل بیت خود سراغ ندارم، خداوند به همه شما جزای خیر دهد».
در مقام تسلّی به خواهر بزرگوارش فرمود: «اهل زمین می‌میرند و اهل آسمان باقی نمی‌مانند و همه چیز رو به فناست، جز ذات پروردگاری که زمین را به قدرتش آفریده و خلق را برانگیزاند و همه به سوی او باز می‌گردند و او تنهای یگانه است».
– «بندگان خدا! از خدا بترسید و از دنیا برحذر باشید که اگر بنا بود همه دنیا به یک نفر داده شود و یا یک فرد برای همیشه در دنیا بماند، پیامبران برای بقا سزاوارتر بودند… پس برای آخرت خود توشه‌ای برگیرید و بهترین توشه آخرت تقواست، از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید».
در روز عاشورا خطاب به سپاه ظلم فرمود: «وای بر شما چرا ساکت نمی‌شوید، تا گفتارم را بشنوید؟ همانا من شما را به راه هدایت و رستگاری فرامی‌خوانم، هر کس از من پیروی کند سعادتمند است و هر کس نافرمانی‌ام کند از هلاک شدگان است، شما همگی نافرمانی‌ام می‌کنید و به سخنم گوش نمی‌دهید، آری در اثر هدایای حرامی که به شما رسیده و در اثر غذاهای حرامی که شکم‌هایتان از آنها انباشته شده، خداوند این چنین بر دلهای شما مهر زده است»
– «هر یک از دو نفری که میان آنها نزاعی واقع شود و یکی از آن دو رضایت دیگری را بجوید، سبقت گیرنده، اهل بهشت خواهد بود».
– «سلام کردن هفتاد حسنه دارد، شصت و نه حسنه از آن سلام کننده و یکی از آن جواب دهنده است».
– «هر کس رضای خدا را به غضب مردم بجوید، خدا او را از کارهای مردم کفایت می کند و هر کس خشنودی مردم را به غضب خدا بجوید، خدا او را به مردم واگذارد».
– «چیزی به زبانتان نیاورید که از ارزش شما بکاهد».
– «مرگ در راه عزت جز زندگی جاوید، و زندگی با ذلت جز مرگ بی حیات نیست».
– «حیله و نیرنگ نزد ما اهل بیت حرام است».
– «درباره حضرت مهدی(ع) فرموده: شما مردم، آن حضرت را به داشتن آرامش و متانت و به شناخت حلال و حرام و به رو آوردن مردم به او و بی نیازی او از مردم می شناسید».
منابع: مجموعه کتب حدیثی و کتاب زندگانی امام حسین(ع)
