استقلال فصل گذشته از یکی از بزرگترین امتیازات خود به بهترین نحو استفاده کرد و آن میزبانی در تهران و استادیوم آزادی بود.
فصل پیش هرگز هیچ حریفی در ورزشگاه آزادی از استقلال بیشترین امتیاز را نگرفت. حق میزبانی یکی از مهمترین شاخصه‌های هر تیم برای موفقیت در یک فصل است، وقتی بتوانی از امتیاز میزبانی خود و حضور تماشاگران استفاده کنی این ترس و واهمه را به حریفانت تزریق می‌کنی که در اینجا حق امتیازگیری ندارید و محکوم به شکست هستید.
درست مثل استقلال فصل گذشته با جواد نکونام و استقلال سه فصل گذشته با فرهاد مجیدی، تیم‌هایی که به بیشترین مدت شکست ناپذیری مشهور شده اند و به واقع امتیاز گرفتن از آنها بویژه در زمین خودی مشکل ترین کار برای حریفان بوده است.
اما وقتی این فصل به استقلالی‌ها گفته شد که حداقل برای چند هفته ابتدای فصل امکان حضور در تهران و ورزشگاه آزادی را ندارید و باید در خارج از تهران از حریفان خود میزبانی کنید، انگار آب سردی بر پیکر امیدوار تیمی ریخته باشید که برای تکرار رکورد شکست ناپذیری خود از بزرگترین امتیاز خود محروم مانده باشد.
استقلال هفته اول مهمان شمس آذر در قزوین بود که به یک برد شیرین در ثانیه‌های پایانی رسید. اما در هفته دوم که خود میزبان ملوان بود مجبور شد دوباره در قزوین در استادیومی که تجهیزات VAR داشت مقابل حریف خود قرار بگیرد.
هنوز معلوم نیست تا چه زمانی آبی پوشان پایتخت همچنان مجبور به میزبانی از حریفان خود در استادیوم‌های خارج از تهران و بویژه قزوین باشند اما استقلال از این نعمت محروم است
