تیم استقلال شروع خوبی را از نظر تهاجمی ارائه کرده است.
خرید رامین رضاییان، کاکوتا، اندونگ، کوشکی و محمدحسین اسلامی در نقل و انتقالات تابستانی نوید این را میداد که استقلال مدل جواد نکونام در این فصل باید با استقلال فصل قبل فرق داشته باشد. از این تغییر سیاست انتظار میرود تا بردهای اقتصادی و تمرکز بیشتر روی دفاع تا حمله جای خود را به بازی هجومی و پرموقعیتتر و احتمالا کلینشیتهای کمتر بدهد.
با مرور نیم فصل دوم فصل قبل متوجه میشویم استقلال در ۱۱ بازی از ۱۵ بازی خود کلینشیت کرده و تنها در ۴ بازی دروازهاش را باز شده دید، اما جواد نکونام که انتقادهایی از نحوه بازی تیمش میدید تفکراتش را برای فصل بعد بر پایه سیستم حمله ساخت. با مرور نتایج هجومیترین تیمهای دنیا متوجه میشویم که مشکل این سیستم همین است، تیمی در لیگهای معتبر دنیا وجود ندارد که در هر بازی هم بتواند موقعیت گلهای پرشماری بسازد و از آنها بهترین استفاده را بکند و هم کلینشیت کند.
منچسترسیتی، پاریس سن ژرمن، بایرن مونیخ، رئال مادرید را شاید پرچمداران تیمهای هجومی فوتبال برتر اروپا دانست، اما این تیمها هم در نیمی از بازیهای خود کلینشیت نمیکنند، با این تفاوت که مهاجمانشان از موقعیتها به راحتی نمیگذرند و علیرغم اینکه شاید گل بخورند، اما در اکثر مسابقات با برد از زمین بیرون میآیند.
در لیگهای عربی نیز همین قانون وجود دارد، الهلال، السد، الدحیل، العین، الوصل، النصر و الاتحاد در سالیان اخیر تیمهای درخشان فوتبال آسیا بودهاند، اما کلینشیت در اکثر بازیها را نتوانستهاند برای خود به ارمغان بیاورند.
اکنون نتایج ۴ هفته ابتدایی استقلال در ۱۰ لیگ قبلی را مرور کنیم:
لیگ بیستوسوم: ۵ گل و ۹ امتیاز
لیگ بیستودوم: ۴ کل و ۷ امتیاز
لیگ بیستویکم: ۵ گل و ۱۰ امتیاز
لیگ بیستم: ۴ گل و ۲ امتیاز
لیگ نوزدهم: ۲ گل و ۲ امتیاز
لیگ هجدهم: ۵ گل و ۵ امتیاز
لیگ هفدهم: ۲ گل و ۴ امتیاز
لیگ شانزدهم: ۴ گل و دو امتیاز
لیگ پانزدهم: ۶ گل و ۹ امتیاز
لیگ چهاردهم: ۷ گل و ۹ امتیاز