مربی اسبق استقلال بدون رودربایستی می‌گوید این تیم به احتمال زیاد موفق نمی‌شود!
استقلال هنوز سرمربی جدید خود را انتخاب نکرده و منصور رشیدی مربی اسبق این تیم می‌گوید در شرایط کنونی شانس چندانی برای موفقیت آبی پوشان وجود ندارد!
از استقلال شروع کنیم. تیمی که دو مسابقه مهم برابر ذوب آهن و النصر پیش رو دارد، ولی هنوز سرمربی خود را نمی‌شناسد.
باید با واقعیت کنار بیاییم. واقعیت امر این است که استقلال بیمار است در واقع دو سال است که استقلال مریض است. شرایط استقلال مانند تیمی شده که در طول فصل ۳ بار سرمربی خود را عوض کند! در چنین شرایطی بدیهی است که به لحاظ تاکتیکی به نتایج مورد نظر دست پیدا نخواهیم کرد. استقلال حتی هنوز نتوانسته جانشین مناسبی برای امید ابراهیمی و علی کریمی انتخاب کند و سال‌هاست از این بابت در میانه میدان رنج می‌کشد. سرمربی و مدیرعامل در تمام تیم‌های باشگاهی جهان دو رکن اصلی محسوب می‌شوند و هماهنگی آن‌ها یکی از ملزومات موفقیت است، ولی طی دو سال گذشته خودتان ببینید روابط مدیران عامل با سرمربیان استقلال چگونه بوده است. این مساله غیر قابل کتمان است و به تیم ضربه می‌زند.
استقلال هنوز سرمربی ندارد و این بحث مطرح است که اگر باشگاه نتواند سرمربی خارجی بیاورد، همین سهراب بختیاری زاده کار را جلو خواهد برد. نظرتان در مورد سرمربیگری قطعی سهراب بختیاری زاده چیست؟
سهراب فرزند همین مملکت است و واقعاً دوستش دارم، ولی نگران هستم که مبادا استقلال دچار مشکلات بیشتری شود. واقعیت امر این است که سرمربیگری استقلال برای سهراب زود است! اگر بختیاری زاده طی چند سال گذشته در استقلال یا تیمی هم سطح با استقلال دستیاری می‌کرد، می‌شد با اعتماد بیشتری روی او حساب باز کرد، ولی در این شرایط باید قبول کنیم که کار استقلال فوق العاده سخت است و این تیم به رغم پیروزی مقابل هوادار، مشکلات تاکتیکی دارد.
شما حدوداً ۴۰ روز قبل در مصاحبه با خبرورزشی گفته بودید که نگران بازی با النصر عربستان و به طور کلی موفقیت استقلال هستید.
بله. گفته بودم و هنوز هم همان اعتقاد را دارم. برای موفقیت استقلال سال‌ها چه در قالب بازیکن و چه به عنوان مربی زحمت کشیده‌ام و همین حالا هم دوست دارم این تیم نتایج بسیار ارزشمندی کسب کند، اما نمی‌توانم چشمان خودم را بر روی واقعیات ببندم. واقعیت امر این است که استقلال شرایط خوبی ندارد و با این وضعیت موفق نخواهد شد. امیدوارم مقابل النصر نتیجه خوبی بگیریم، ولی شرایط کنونی چنین چیزی را به ما نشان نمی‌دهد.
برسیم به تیم ملی. بعد از بازی با ازبکستان انتقادات بسیار زیادی از سبک تاکتیکی این تیم صورت گرفت.
سر خودمان را کلاه نگذاریم و بیخودی حقایق را کتمان نکنیم. واقعیت امر این است که تیم ملی خیلی بد بازی می‌کند. من فکر می‌کنم حتی خود امیر قلعه نویی هم از بازی تیم ملی رضایت ندارد. ایران با توجه به عناصر تهاجمی خیلی خوبی که در اختیار دارد، باید فوتبال تهاجمی‌تری را ارائه کند. تعداد نفرات ما در محوطه جریمه حریف باید بیشتر شود. راستش در چنین شرایطی شانس زیادی برای پیروزی تیم ملی مقابل قطر قائل نیستم و احتمال می‌دهم این مسابقه با نتیجه مساوی تمام شود. این حقیقت غیر قابل کتمان است که حریفان در حال دویدن هستند، اما ما توقع داریم با حرکت لاکپشتی از آن‌ها سبقت بگیریم!
علیرضا بیرانوند این روز‌ها به سوژه اول اتفاقات حاشیه‌ای فوتبال ایران تبدیل شده است. دروازه‌بانی که سال‌ها قبل شاگرد شما بود. اگر قرار بود به او توصیه‌ای بکنید، چه حرفی می‌زدید؟
من اتفاقاً چند وقت قبل به بیرانوند گفتم مراقب خودت باش و در هیاهوی فضای مجازی قرار نگیر. به او گفتم اجازه نده حاشیه روی فوتبال تو سایه بیندازد و الان هم به این بچه می‌گویم بیش از گذشته مراقب رفتارش باشد و از حواشی فاصله بگیرد. در ذهن علیرضا هیچ چیز دیگری غیر از فوتبال نباید نقش ببندد.
از قرار معلوم تیم ملی ناشنوایان که شما عضو کادر فنی آن هستید هم این روز‌ها حاشیه‌هایی دارد.
چند سال قبل آقای حاجیلو، من و عبدالعلی چنگیز را فراخواند تا در کادر فنی تیم ناشنوایان قرار بگیریم و در مسابقات کره جنوبی با وجود ناداوری‌ها سوم شدیم. امسال هم با من تماس گرفتند تا مدیر فنی این تیم باشم. ما یک اردوی داخلی رفتیم، ولی هنگامی که می‌خواستیم بازگردیم، هیچ امکاناتی وجود نداشت! شما باورتان می‌شود تیم ملی این مملکت حتی یک اتوبوس نداشت تا سوار شویم و به تهران برگردیم! چند روز قبل دوباره یک اردو در بابلسر گذاشتیم و آنجا من و آقای سقاییان از جیب خودمان برای خورد و خوراک بچه‌ها پول گذاشتیم! ولی بعد از پایان همان اردو آقای سقاییان را اخراج کردند و یک فرد دیگر را به عنوان سرمربی این تیم گذاشتند! شما باورتان نمی‌شود، ولی با بازیکن تیم ملی تماس گرفته و توصیه کرده بودند در اردو حاضر نشود تا سرمربی برکنار شود و یک آدم دیگر را بیاورند! واقعا چرا باید چنین اتفاقاتی در یک تیم ملی رخ بدهد؟
