آب درمانی به عنوان ابزاری برای درمان طیف وسیعی از بیماریها استفاده میکند. هزاران سال است که در آیورودا و طب طبیعی به عنوان وسیلهای برای تحریک گردش خون مورد استفاده قرار میگیرد. آب درمانی از آب به عنوان یک وسیله انتقال حرارت برای تحریک فرآیندهای تنظیم حرارتی استفاده میکند. انواع مختلفی از آب درمانی وجود دارد که در طب و حرکات اصلاحی مورد استفاده قرار میگیرد. آب درمانی میتواند به صورت موضعی در مناطق خاصی از بدن یا به صورت جامعتر از طریق غوطهوری کامل انجام شود.
آب درمانی چیست؟
آب درمانی تا حد زیادی بر فرایندهایی که تحت باز شدن عروق گرفته شده و انقباض عروق قرار میگیرند، متکی است. این فرایندها قطر رگهای خونی را کنترل میکنند به طوری که جریان خون را میتوانند افزایش، کاهش یا ثابت نگه دارند.
همچنین آب درمانی از واکنش بدن در برابر محرکهای سرد یا گرم، فشار وارد شده توسط آب، استفاده طولانی مدت از حرارت و همچنین احساس آب استفاده میکند. این احساسات و اثرات سپس توسط اعصاب به اعماق پوست منتقل میشوند. هنگامی که این اتفاق میافتد، این احساسات سیستم ایمنی را تحریک میکند، در نتیجه بر ترشح هورمونهای استرس تأثیر میگذارد، در حالی که هضم، گردش خون و جریان خون را بهبود میبخشد و همچنین حساسیت بدن به درد را کاهش میدهد. در بیشتر شرایط، گرما برای تسکین و آرامش بدن استفاده میشود، در حالی که فعالیت اندامهای داخلی را کند میکند. از طرف دیگر، سرما برای تقویت و تحریک استفاده میشود، بنابراین فعالیت داخلی بدن را افزایش میدهد؛ بنابراین، اگر از اضطراب و تنش ماهیچهای رنج میبرید، باید با آب گرم استحمام کنید. اگر احساس استرس و خستگی میکنید، باید با آب گرم دوش بگیرید و سپس دوش آب سرد کوتاه بگیرید. این باعث تحریک ذهن و بدن میشود.
باز شدن عروق و انقباض عروقی دو مکانیسم اصلی هستند که بدن انسان از طریق آنها به تنظیم دما کمک میکند. وقتی محیط سرد است، انقباض عروقی به کاهش میزان از دست دادن گرما کمک میکند. در مقابل، اتساع عروق در پاسخ به محیطهای گرمتر به عنوان وسیلهای برای کمک به بدن در جلوگیری از گرم شدن بیش از حد در نظر گرفته میشود. این دو فرایند اساسی زیر بنای سیستم تبادل حرارت بدن انسان است.
با ورزش در آب، فواید ورزش بدنی را بدون تأثیر فعالیتهای غیر آبی دریافت میکنید. این امر به ویژه برای افرادی که مبتلا به آرتروز، درد عضلات و مفاصل یا آسیب هستند مفید است. طبق مقالهای از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) با عنوان «مزایای ورزش بر پایه آب» نوشته شده است، ورزش در آب یک انتخاب عالی برای موارد زیر است:
بزرگسالان مسن.
افراد مبتلا به بیماریهای مزمن مانند آرتروز.
افراد مبتلا به بیماری قلبی و دیابت.
به علاوه، CDC گزارش میدهد که مردم از ورزش در آب بیشتر از ورزش در خشکی لذت میبرند.
برای انجام ورزشهای آبی، میتوانید یوگا در وان آب گرم را امتحان کنید.
کف پای صاف چیست ؟
کف پای صاف مشکلی است که معمولاً در بحث ارتوپدی و آناتومیکی بدن کودکان وجود دارد و عموماً ناشی از تحلیل قوس طولی داخلی در پا است. مشخص شده است كه 42٪ كودكان بين 3 تا 6 سال با وزن طبيعي دچار کف پای صاف میشوند. سن، جنس، چاقی، فلج مغزی، سندرم داون و… عوامل خطر آمیزی برای رشد و نمو نادرست اسکلتی عضلانی شناخته شدهاند. تقریباً 20٪ از افراد بالغ دارای کف پای صاف هستند. در بعضی موارد، پاهای صاف در اثر صدمات یا بیماری ایجاد میشود و مشكلاتی ایجاد میکند که موارد زیر ممکن است باعث ایجاد آن باشند:
پیادهروی نادرست
دویدن نادرست
ایستادن طولانی مدت
اگر کف پای صاف، بد شکل و یا دردناک است، متخصص حرکات اصلاحی ممکن است موارد زیر را پیشنهاد کند:
- استفاده از صندل طبی جهت حفظ طبیعی قوس کف پا. پشتیبانی و تقویت قوسهای موجود در کف پا در تسکین درد ناشی از صافی کف پا و عوارض بعدی کمک میکنند.
- یا این که متخصص حرکات اصلاحی ممکن است کفیهای مخصوصی که برای پای فرد طراحی شده و به اندازه پاها قالب ریزی شده را پیشنهاد کند. این کفیها کاملاً کف پای صاف را قوسدار نمیکند، اما اغلب علائم را کاهش میدهند.
- برخی از افراد دارای کف پای صاف نیز تاندون آشیل کوتاهی دارند. تمرینات کششی در این تاندون ممکن است کمک کننده باشد.
- یک کفش از لحاظ ساختاری خاص و مناسب، ممکن است راحتتر از صندل یا کفش معمولی و غیر خاص برای افراد مبتلا به کف پای صاف باشد.
قوس استخوانی کف پا به طور بالقوه ناپایدار است. که رباطها به هم وصل میشوند، اما این توانایی مقاومت در برابر فشار را در کوتاه مدت دارد. در واقع، وظیفه اصلی آنها این است که به عنوان اعضای حسی عمل کنند و هنگامی که کشیده میشوند، عضلات به صورت انعطافپذیری عمل کنند، مگر اینکه دارای عضلات کم حجم و ضعیف برای پشتیبانی از آن باشد که در این موقع کف پای صاف ایجاد میشود.