از معدود بازی‌های این فصل که آبی پوشان پایتخت توانستند با یک نتیجه امید بخش هواداران خود را خشنود کنند، بازی برابر شمس آذر بود.
برابر شمس آذر استقلال رمز صعود را می‌دانست. تیمی که هفته‌های بسیاری را در حسرت برد ماند این بار انگار تیم دیگری بود، تیمی که هیچ ترسی از بازی در زمین حریف نداشت، تیمی که انگار می‌دانست چاره‌ای جز برد ندارد و همین اجبار و اصرار به کسب نتیجه بود که آنها را حتی تا دقیقه ۱۲۰ سر پا نگه داشت.
شاید برخی به دو اخراج دقایق ۱۱۹ و ۱۲۰ کوشکی و حردانی ایراد بگیرند، اما یکی از دلایل صعود آبی پوشان پایتخت همین ۹ نفره شدن و تمرین مقاومت و جنگندگی تا آخرین ثانیه‌های وقت‌های اضافه بود.
استقلال برای حفظ نتیجه و جلوگیری از تکرار دوباره صحنه گل تساوی دقیقه ۸۹ در دقایق پایانی بازی با از خود گذشتگی بازیکنان جنگید تا جای خالی دو اخراجی آسیبی به تیم نزند و برگه صعود خود را امضا شده و پس از چند هفته طعم شیرین برد را بچشد.
