سروش رفیعی انگار بهتر از هر بازیکن دیگری می‌داند کی باید بدرخشد و بهتر بازی کند تا موثرتر باشد.
سروش رفیعی، هافبک میانی و شماره ۷ پرسپولیس، جزء کاپیتان‌های این تیم به حساب نمی‌آید، اما آنقدر باتجربه و باهوش است که دقیقا می‌داند در کدام مقطع از فصل درخشش را آغاز کند یا بیشتر به تیمش خدمت کند تا فوتبالش بیشتر به چشم بیاید و موثرتر شود.
سروش که سال‌هاست بازی در لیگ برتر را تجربه می‌کند و با فولاد و پرسپولیس به قهرمانی این رقابت‌ها دست یافته، حالا بعد از حضور در تیم‌های بزرگی مثل پرسپولیس و سپاهان خوب می‌داند باید در چه مقطعی از فصل توربوی موتور خود را روشن کرده و نمایش‌های بهتر و موثرتری نسبت به هفته‌های قبل‌تر ارائه کند.
شاید در دو سوم ابتدایی فصل سروش رفیعی اینقدر برای تیم خود موثر و کارگشا نبود، اما حالا در ترکیب پرسپولیس او یک موتور محرک است که بازیسازی از او شروع می‌شود و حتی در دفاع تیمی نیز تبدیل به یک مهره تعیین کننده شده است. سروش بعد از پرس گریزی یا انتقال توپ از خط دفاع اولین نقطه‌ای است که بازیسازی را رسما آغاز می‌کند و با اینکه با توجه به یک خط عقب رفتنش نسبت به فصول قبل پاس گل نمی‌دهد یا شانس گلزنی ندارد، اما تلاش می‌کند در پست خود و شرح وظایفی که دارد بهترن عملکرد را ارائه داده و در تیمش مهره‌ای موثر باشد.
در بازی‌های قبلی پرسپولیس هر گاه او به همراه ترابی و عالیشاه از زمین خارج می‌شد ریتم این تیم می‌افتاد و ضرباهنگ لازم برای پیش بردن توپ خلق موقعیت را نساخت، اما در بازی با صنعت نفت با تصمیم جالب و متفاوت اوسمار شماره ۷ در زمین ماند تا پرسپولیس هم به یک برد پرگل و قاطعانه‌ترین پیروزی این فصل خود دست یابد هم اینکه تا سوت پایان سرخ‌ها در مالکیت توپ شرایط خوبی داشته باشند و همین مالکیت باعث شود برعکس بازی با ملوان فشار چندانی روی دروازه این تیم وارد نیاید.
سروش رفیعی که انگار خیلی خوب می‌داند در کدام مقطع از فصل درخشیدن را آغاز کند در بازی‌های اخیر پرسپولیس کیفیت بالایی در زمین ارائه داده و با ادامه این روند می‌تواند مثل مقطع پایانی فصل گذشته یکی از عناصر قهرمانی سرخ‌ها باشد.
